Adwokat nosi czarną togę z wypustkami i żabotem w kolorze zielonym, symbolizującym nadzieję. Jej historia wcale nie jest długa, a dużo krótsza niż dzieje polskiej adwokatury.
Ten artykuł czytasz w ramach bezpłatnego limitu

 

Dekret Piłsudskiego o adwokatach

Jednym z pierwszych aktów prawnych wydanych przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. był dekret w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego („Dziennik Praw Państwa Polskiego” 1918, nr 22, poz. 75).

Adwokat winien być rzecznikiem prawa i słuszności – czytamy. – Zachowywać się zgodnie z wymaganiami honoru i przyzwoitości.

Regulacja weszła w życie 1 stycznia 1919 r., zaś pierwsze rady adwokackie w Warszawie i Lublinie oraz pierwszą Naczelną Radę Adwokacką wybrano w marcu i kwietniu 1919 r.

Dekret z 1918 r. powoływał dwuszczeblowy samorząd adwokacki z izbami adwokackimi, których okręgi odpowiadały w zasadzie okręgom sądów apelacyjnych oraz Naczelną Radę Adwokacką, ale obowiązywał tylko na terenie byłego Królestwa Kongresowego, a od 1922 r. także na innych ziemiach byłego zaboru rosyjskiego. W pozostałych dwóch dzielnicach pozaborczych Polski utrzymały moc prawną regulacje: austriacka z 1868 r. i niemiecka z 1878 r.

Ujednolicenie ustroju adwokatury polskiej nastąpiło dopiero w 1932 r., na podstawie rozporządzenia Prezydenta RP z 7 października 1932 r.

(na podstawie palestra.pl)

Przysięga adwokacka

Adwokat przed rozpoczęciem wykonywania czynności zawodowych składa wobec dziekana ślubowanie: „Ślubuję uroczyście w swej pracy adwokata przyczyniać się ze wszystkich sił do ochrony praw i wolności obywatelskich oraz umacniania porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązki swe wypełniać gorliwie, sumiennie i zgodnie z przepisami prawa, zachować tajemnicę zawodową, a w postępowaniu swoim kierować się zasadami godności, uczciwości, słuszności i sprawiedliwości społecznej”.

To nie jest zwykła toga

Adwokat nosi czarną togę z wypustkami i żabotem w kolorze zielonym, symbolizującym nadzieję. Jej historia wcale nie jest długa, a dużo krótsza niż dzieje polskiej adwokatury. Toga pojawiła się dopiero w 1929 roku. Na jej powstanie miało wpływ zaprojektowanie strojów sędziowskich i prokuratorskich. Zajęła się tym Komisja Kodyfikacyjna w projekcie ustawy adwokackiej. W 1932 roku weszła w życie ustawa adwokacka, która wprowadziła dla adwokatów z całej Polski jednolite zasady noszenia strojów urzędowych.

Toga adwokata (zdjęcie ilustracyjne)
Toga adwokata (zdjęcie ilustracyjne)  Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl

Czytamy: „Toga jest suknią fałdzistą z lekkiego czarnego materiału wełnianego lub wełnopodobnego, sięgającą powyżej kostek – około 25 cm od ziemi. U góry ma odcinany karczek szerokości 21 cm.

Toga u dołu ma w obwodzie od 270 cm do 278 cm i od karczka w dół ułożona jest w kontrafałdy: po trzy na obydwu przodach togi oraz pięć do siedmiu na plecach. Środkowa kontrafałda na plecach togi ma fałdy po obu stronach; pozostałe kontrafałdy są wszywane do karczka w kierunku rękawów.

Kołnierz togi jest okrągły, płasko wyłożony, zapinany pod szyją na haftkę. Szerokość kołnierza wynosi z tyłu 16 cm, a z przodu 18 cm. Końce kołnierza są ścięte, tworząc wycięcie w formie kąta prostego. Toga zapinana jest na pięć guzików, z których jeden umieszczony jest po prawej stronie tuż pod kołnierzem, a cztery dalsze, zapinane kryto, umieszczone są poniżej karczka.

Rękawy togi u góry ułożone są w siedem do dziewięciu kontrafałd, tworzących bufy. Rękawy mają u dołu w obwodzie 75 cm i skrojone są w ten sposób, że po odwinięciu tworzą mankiety szerokości 10 cm, przymocowane z przodu do szwów rękawów. Wewnątrz rękawa przy przegubie ręki umieszczony jest zatrzask, na który można rękaw zapinać. Przy kołnierzu togi wszyty jest żabot...”

Dziekani Izby Adwokackiej w Zielonej Górze

  • Kazimierz Fałat (1953-54)
  • Władysław Kaniewski (1954-55)
  • Irena Barszczewska-Kosik (1955-59)
  • Mikołaj Uzłowski (1959-1967)
  • Ewald Soroko (1967-1979)
  • Czesław Dużyński (1979-89)
  • Krzysztof Szymański (1989-95)
  • Tadeusz Smykowski (1995-98)
  • Krzysztof Szymański (1998-2004)
  • Witold Majchrzak (2004-10)
  • Lech Kochaniak (2010-13)
  • Krzysztof Szymański (2013-...)
icon/Bell Czytaj ten tekst i setki innych dzięki prenumeracie
Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi
Wyborcza.pl to zawsze sprawdzone informacje, szczere wywiady, zaskakujące reportaże i porady ekspertów w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Do tego magazyny o książkach, historii i teksty z mediów europejskich.
Więcej
    Komentarze
    Zaloguj się
    Chcesz dołączyć do dyskusji? Zostań naszym prenumeratorem