Zrobiłem wszystko, żeby projekt Doliny Gęśnika był jak najlepszy. A Planetarium? Dostałem do wyboru trzy kolory blachy: mało czerwona, czerwona i bardzo czerwona. Moja twarz wtedy stała się jeszcze bardziej czerwona - mówi zielonogórski architekt Paweł Gołębiowski
Paweł Gołębiowski - architekt, właściciel pracowni Propago, rodowity zielonogórzanin, ma 40 lat. Projektant zielonogórskiej Doliny Gęśnika i Planetarium.
- Planetarium? To temat strasznie bolący mnie do dziś. Mogę mieć żal do pewnych ludzi, ale nie będę go nosił w sobie przez lata, bo szkoda mi na to pamięci operacyjnej. Na szczęście elewacja jest jak sukienka, zawsze można ją zdjąć - opowiada.
Cały tekst:
Dlaczego w XXI wieku kobiety z Domu Samotnej Matki zbierają kasztany i nakrętki? Żeby przetrwać. Prezydent Zielonej Góry daje im tyle pieniędzy, że kończą się w czerwcu.
Trzyletnia Natalia trzyma się za dres mamy. Anka piecze kurczaka. Od tygodnia mieszkają w zielonogórskim Domu Samotnej Matki przy ul. Piaskowej. Są bezdomne.
- My kobiety tak łatwo dajemy sobie wszystko odebrać mężczyznom - zżyma się Stenia Grabowska, od prawie 30 lat przewodnicząca stowarzyszenia prowadzącego Dom Samotnej Matki (DSM).
Anka musi sobie wszystko ułożyć od nowa. Na razie ma nowy dom - pokój na kilka metrów. Między dwoma łóżkami zmieszczą się trzy stopy. Trudno wejść, bo przy drzwiach stoi dziecięce łóżeczko i szafa na ubrania. Zabrakło już miejsca na półkę z zabawkami.
Anka może zostać w nowym domu pół roku. Potem dostanie jedno z czterech mieszkań chronionych, albo uzyska pomoc w wynajęciu mieszkania.
Cały tekst:
W Warszawie żyli szybko, w końcu powiedzieli dość. Zamieszkali w środku lasu pod Łagowem i chcą zaszczepić w ludziach chęć do zasiadania przy wspólnym stole. Oto Magda i Kuba, twórcy Leśnego Klubu Kolacyjnego.
W stolicy Kuba pracował w modnych wegetariańskich restauracjach, jak np. Ósma Kolonia, gdzie był szefem kuchni. Realizowali różne projekty gastronomiczne, współpracowali ze znanymi targami modowymi Mustache. Mieli pełno znajomych. Dni leciały szybko.
- To nie tak, że w Warszawie żyło nam się źle. Przeciwnie, mieliśmy tam cudowne życie. Blisko do pracy, świetne mieszkanie na Żoliborzu. Otaczali nas wspaniali ludzie. Czegoś nam jednak brakowało. Poczuliśmy zmęczenie. Miasto zaczęło nas przytłaczać. Na każdym kroku dawało nam znaki, że powinniśmy wyprowadzić się do lasu. Nasze kolejne pomysły nie wychodziły, zupełnie, jakby los się uparł. Aż tu nagle okazało się, że jest praca dla Kuby w lubuskich Kosobudkach. Dostał propozycję gotowania dla uczestników warsztatów organizowanych przez tamtejszą firmę "Miejsca Twórcze". Okazało się, że wszystko tu tylko czekało na naszą decyzję, którą podejmowaliśmy zbyt długo - opowiada Magda.
Cały tekst:
Most na Odrze w Milsku ma mieć nieco ponad pięć metrów wysokości. To i tak dużo. Przetarg rozstrzygnięty, projekt w opracowaniu i wykonawca znany. Ale według wiceministra Jerzego Materny prace trzeba wstrzymać i postawić wyższy o prawie dwa metry most. Żeby płynęły barki giganty.
- A trzeba budować mosty wysokie na 7 metrów. To umożliwia pływanie barkom z trzema warstwami kontenerów. Wiem, że koszty są większe, ale warto je ponieść - tłumaczy Materna.
Bo Odrę z czwartą klasą, czyli głęboką dobrze ponad trzy metry, wiceminister widzi na całym szlaku, aż do Szczecina. Tłumaczy, że to pozwoli skorzystać z gazoportu w Świnoujściu. Bo z stamtąd - tłumaczył dziennikarzom Materna - mogłyby w przyszłości pływać gigantyczne barki z amerykańskim gazem na południe Europy. Jak? - Kanałem Odra-Dunaj. To też mamy w planach - mówił wiceminister.
Cały tekst:
Co to za szkoła, że każe małemu dziecku podpisywać kontrakt? Straszy sądem i policją? Traktuje jak przestępcę? - denerwuje się mecenas Kazimierz Pańtak, który zajął się sprawą rodziców ośmiolatka. Sprawę zbada kuratorium
Przyszli do mnie wystraszeni. Chcieli, żeby to obejrzał prawnik. Nie dziwię im się. Nie co dzień szkoła każe podpisać dziwny kontrakt - opowiada Kazimierz Pańtak, zielonogórski mecenas.
Kilka dni temu przyjął rodziców ośmiolatka, ucznia kameralnej szkoły w Droszkowie. - Sprawa bulwersuje, bo dotyczy małego dziecka. Ośmiolatek ma podpisać zobowiązania, których znaczenia słów nie rozumie. Wszystko napisane urzędowym językiem. Po co? Żeby wystraszyć? Jego? Rodziców? - pyta Pańtak.
Cały tekst:
Wzięli kredyty i wydali odkładane oszczędności, by zamieszkać w wymarzonych domach w zielonogórskim Drzonkowie. Deweloper obiecał, że wprowadzą się z początkiem roku. Ale tak się nie stało. Teraz sprawiedliwości szukają w sądzie.
Tyle zostało z naszego dewelopera - mówi Krzysztof Biel i pokazuje zdjęcia zamkniętego biura Artado przy ul. Kupieckiej w Zielonej Górze. W ub. roku ze swoją partnerką zdecydowali się na podpisanie z zielonogórską firmą umowy deweloperskiej. Domy miały powstać na nowym os. Olimpijskim w Drzonkowie. - Skończone miały być w listopadzie ub. roku, a w styczniu przekazane nam na własność. Budowa jednak stanęła. Czujemy się oszukani - tłumaczy grupa przyszłych mieszkańców nowych domów. Mówią o sobie: poszkodowani.
- Do pewnego momentu wszystko wydawało się OK, ale to, co pełnomocnik firmy zaczął wyprawiać pod koniec, to są jakieś jaja - mówi bez ogródek Marek Dudziński, który także podpisał umowę z Artado. W Drzonkowie miał zamieszkać z żoną Anną. - Sprzedałam mieszkanie, teraz nie mam nic, a niedawno urodziło nam się dziecko. Od nowego roku mieliśmy żyć już we własnym domu. Nadal ciśniemy się z maleństwem u rodziców - żali się.
Cały tekst:
Prezydent Janusz Kubicki musi się liczyć z tym, że w proteście wyjdziemy na ulicę. Chcemy się jednak dogadać, bo mamy lepsze rzeczy do roboty - mówią zielonogórzanie z os. Leśnego. I nie chodzi o to, że obok wyrośnie blokowisko na 5 tys. ludzi.
Jeszcze w kwietniu br. Dariusz Lesicki, wiceprezydent Zielonej Góry, miał obiecać mieszkańcom os. Leśnego, że nowa droga do mającego powstać obok osiedla Leśny Dwór na ok. 5 tys. osób pobiegnie zupełnie inaczej. Dwa miesiące później, w czerwcu, radni uchwalili nowy plan zagospodarowania przestrzennego i...
- Okazało się, że słowa Lesickiego można włożyć między bajki - skarżą się zielonogórzanie z Leśnego.
W czym problem? Chodzi o to, jak zaplanowano dojazdy do nowego osiedla. - Na Leśnym mieszka dziś ok. 1,2 tys. osób. Mamy tylko jeden wyjazd - z ul. Świerkowej w al. Wojska Polskiego. Włączyć się do ruchu w lewą stronę już dziś graniczny z cudem. W ogóle droga cały czas jest zapchana, swoje trzeba odstać - mówi Cezary Lipiński, mieszkaniec osiedla. - Tymczasem prezydent Kubicki planuje obok osiedle Leśny Dwór, gdzie zamieszkać ma 5 tys. osób. Proszę sobie wyobrazić, że droga z nowego osiedla ma wpiąć się w Świerkową! Dziś jest ciężko wyjechać, a co dopiero będzie, jak dojdzie trzy razy tyle samochodów i jeszcze powstanie nowa szkoła? - zastanawia się zielonogórzanin.
Cały tekst:
Jestem na wymuszonej emeryturze. Dostawałam do wykonania zadania przypisywane zwykle stażystom. Wygumkowano mi 10 lat pracy. O moim losie przesądził nowy naczelnik - opowiada Elżbieta Nowaczyk, która przepracowała w zielonogórskiej skarbówce 25 lat
Elżbieta Nowaczyk ma 60 lat. Przepracowała w II Urzędzie Skarbowym w Zielonej Górze 25 lat, jej ogólny staż pracy jest o dziesięć lat dłuższy. W "skarbówce" kierowała komórką informatyki, a potem komórką przetwarzania danych. Pracowała solidnie, o czym poświadczyć może kolekcja dyplomów, podziękowań, nagród i wyrazów uznania. Zostawała w pracy po godzinach, przychodziła też w soboty i niedziele. Aż nagle.
- 1 marca 2017 r. rozpoczęła się w moim urzędzie wymiana kadr na stanowiskach kierowniczych z obsadą z rocznika 50 plus. Nie wszystkich, ale jednak. Ot, akcja pt. "wymieńmy starych na młodych". A ja wcale nie zamierzałam odchodzić. Miałam siłę i chęć, by dalej pracować - opowiada Elżbieta Nowaczyk.
Cały tekst:
Zdzisław Piotrowski sam siebie uważał za wyjątkową postać. Pisał teksty, w których zachwalał pomysł postawienia w Zielonej Górze ławeczki ze swoją podobizną. Wtedy go wyśmiewaliśmy. Dziś? Cholera, zasłużył jak nikt.
W styczniu ratuszu trwały przygotowania do kolejnej sesji rady miasta. Politycy uczcili pamięć Zdzisława Piotrowskiego minutą ciszy. Kilka miesięcy wcześniej, na wniosek jednego z radnych, Piotrowski został poproszony o opuszczenie sali sesyjnej. Bo brzydko pachniał.
W ostatnich latach mało kto traktował go poważnie. Coraz bardziej gasł i mizerniał. Żył wspomnieniami. Miał zostać eksmitowany z mieszkania w kamienicy przy Żeromskiego. Domagali się tego niektórzy lokatorzy, a szambelan zalegał z opłatami.
W czasie ostatniego Winobrania, niczym król deptakowej hałastry, przesiadywał w centralnym punkcie czer
wonej, skórzanej kanapy, która stała przed jednym z ogródków piwnych przy ratuszu. Po jego obu stronach siedziały deptakowe indywidua, przeganiane z bardziej reprezentacyjnych miejsc.
- Panie, chodź pan na chwilę - przywołał mnie ręką i wyjął z kieszeni pomięty, złożony na wiele części list z urzędu. - Zobacz, co te skur... napisały - pokazał pismo, w którym urząd odmawia mu lokalu w ratuszu. Bo w razie eksmisji chciał przenieść się właśnie tam. Planował urządzić pusty pokoik nad toaletami.
Cały tekst:
Wojewódzka konserwator zabytków nałożyła na miasto grzywny za prowadzenie prac bez nadzoru konserwatorskiego. W parku Tysiąclecia robotnicy wkopali się w grobowiec rodzinny, a szczątki kilku osób leżały na hałdzie ziemi. Kary wynoszą prawie 12 tys. zł.
Wojewódzka konserwator zabytków nałożyła na miasto grzywny za prowadzenie prac bez nadzoru konserwatorskiego. W parku Tysiąclecia robotnicy wkopali się w grobowiec rodzinny, a szczątki kilku osób leżały na hałdzie ziemi. Kary wynoszą prawie 12 tys. zł.
Atrakcją remontowanego Wzgórza Winnego będą kaskady wodne. Zasili je woda ze zbiornika w parku Sowińskiego, która pod dawny domek winiarski Gremplera popłynie podziemnym rurociągiem grawitacyjnym. Jej nadmiar będzie ze Wzgórza odprowadzany do parku Tysiąclecia.
By inwestycję przygotować, niezbędne było kopanie w ziemi. W połowie kwietnia wojewódzka konserwator zabytków wstrzymała prace nad rurociągiem, bo okazało się, że miasto prowadziło je bez wymaganego pozwolenia konserwatorskiego. Park Tysiąclecia to teren przedwojennej nekropolii. Leży w ewidencji zabytków i w otoczeniu ścisłej strefy ochrony konserwatorskiej.
Cały tekst:
Coś takiego nigdy nie zdarzyło się w historii naszej straży - opowiadają strażacy. Oficjalnie wystosowali wotum nieufności wobec komendanta wojewódzkiego Patryka Maruszaka, który rządzi lubuskim garnizonem w czasie "dobrej zmiany".
W Lubuskiem służy ok. tysiąca strażaków. W zielonogórskim garnizonie jest ich 140. I od lutego nie mają pełnoprawnego komendanta. Obecnie pełniącym obowiązki jest młodszy brygadier Piotr Jankowiecki, wcześniej dowódca jednostki w Krośnie Odrzańskim. W Zielonej Górze zwykle awansowali miejscowi oficerowie, z dużym doświadczeniem, cieszący się mirem. Takie były niepisane zasady, przestrzegane przez całe lata. - Maruszak je złamał. Pytany o to, odpowiadał, że trudno mu kogoś od nas obdarzyć zaufaniem. No bo niby u nas dochodzi do patologii - opowiadają oficerowie. Wspominają własny przypadek.
Cały tekst:
Ludzie nie potrafią się cieszyć tym, co mają. Biorą na siebie cudzy stres. Po co? Joga uczy, jak być szczęśliwym w zdrowym ciele - przekonuje Sanket Arakh. Na jego zajęcia z jogi tłumnie ciągną zielonogórzanie.
Deszczowa, wietrzna i pochmurna niedziela. Na polu golfowym w Przytoku stawia się ponad sto osób, by pobić rekord we wspólnym ćwiczeniu jogi. Na Międzynarodowym Dniu Jogi można było poznać kilka odmian tej hinduskiej filozofii: dla kobiet w ciąży, dla dzieci, dla sportowców. Były hinduskie przekąski, a zamiast herbaty i kawy - dobroczynne zioła. Zajęcia prowadzili we trójkę Agata Wrotniewska oraz Agata Arakh i jej mąż, Hindus, Sanket Arakh.
Cały tekst:
Radca Michał Łukasiewicz odkrył sporą piwnicę winiarską pod kamienicą przy ul. Grottgera. Kiedy ją kupował, nie miał zielonego pojęcia o jej istnieniu. Była całkiem zasypana. Ile jeszcze podobnych miejsc czeka na odkrycie w Zielonej Górze?
Radca prawny Michał Łukasiewicz piwnicę odkrył przypadkiem. - Prowadzą do niej wąskie, strome schody. One, jak i cała piwnica były zasypane - opowiada. Na podwórku Kwartału Grottgera usypano hałdę ziemi, którą robotnicy wydobyli z piwnicy.
Do piwnicy Wchodzi się do niej od strony podwórka. Robi duże wrażenie rozmiarami, a ze ścian odpada tynk, który ukazuje cegłę. Miejsce jest nietypowe: to dwie duże izby połączone ze sobą korytarzem. Mieści się pod dwoma budynkami, które w przeszłości należały do jednej osoby. Co ciekawe, w obu znajdują się schody, którymi można wyjść z piwnicy. Te drugie prowadzą do kamienicy z apartamentami.
Cały tekst:
Dziadek mi mówi: wiesz Dzidzia, cały pociąg wracał do Polski. Potem mieliśmy bilety do Wrocławia, ale jakoś ten pociąg pojechał dalej, i zatrzymał się w miasteczku nad Bobrem. Mówił, że kierowała nim miłość do ojczyzny, nie wstydził się wielkich słów - mówi marszałek Elżbieta Polak.
Lipiec, 1979 r. Maturę zdałam na piątki i złożyłam papiery na AGH. Ale siostra mojego taty, która urodziła się i mieszkała we Francji, powiedziała, że bardziej przydam się rodzinie, studiując i pracując we Francji. W Polsce to był trudny czas, u nas w domu też było ciężko. Miałam malutką siostrę Anulę, trzy tata wcześniej zmarła moja mama. Mój tato urodził się pod Paryżem. Po wojnie została tam jego rodzina. Pomagali nam. Potem byli fanami Solidarności, nosili znaczki Solidarity.
Pamiętam, że 6 września w dniu moich 20. urodzin siedziałam na ławce w Ogrodzie Luksemburskim i czytałam list od taty. Pisał, że Anula, moja mała siostra, strasznie tęskni. Spakowałam się i zamiast nad Sekwaną wylądowałam w Małomicach nad Bobrem na skraju Borów Dolnośląskich.
Cały tekst:
Wydawało się, że sklep rybny Sum będzie na deptaku wiecznie. Niestety przegrał z marketami. Pozostały wspomnienia i tysiące klientów, którzy ryby przy ul. Sobieskiego kupowali przez 70 lat.
"Szanowni Klienci, serdecznie dziękuję za lata współpracy. Krzysztof Majcherek" - napisał na żółtej kartce szef zielonogórskiego Suma przy ul. Sobieskiego.
Majcherek zamknął sklep w ub. tygodniu. Do decyzji dojrzewał kilka lat. - Gdyby nie Boże Narodzenia, które na szczęście wciąż były dobre, zrobiłbym to już parę ładnych lat temu - opowiada. - Ale to jeden tydzień, nie zrekompensuje całego roku. Obroty spadały, klientów było coraz mniej. Najgorsze dla sklepów rybnych są wakacje. Posucha, mało kto wtedy przychodzi.
Cały tekst:
Polska szkoła jest kompletnie nieprzygotowana na rewolucję, jaką niesie ze sobą rozwój technologii i sztucznej inteligencji. Nasze dzieci nie będą miały szans, jeśli dziś nie nauczymy ich nowego języka. Języka programowania - mówi matematyk Andrzej Kisielewicz, profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Andrzej Kisielewicz, matematyk, dr hab. prof. Uniwersytetu Zielonogórskiego, wykłada od 25 lat i prowadzi warsztaty z małymi dziećmi. Swoją 8-letnią córkę Kalinę wprowadza w świat kodowania i matematyki.
- Podstawową sprawą jest nauczenie dzieci nowego języka. Języka programowania. Niby w szkołach są lekcje informatyki, ale to ciągle namiastka. W klasach 1-3 nauczyciel mówi: wciśnij tu, wciśnij tam. A dziecku powinno się dać do ręki program, w którym może tworzyć. I nie tylko na informatyce. Niech dzieciaki kodują na polskim, na matematyce. Wszędzie, gdzie przynosi to korzyść i radochę - opowiada..
Cały tekst:
Zanim na zielonogórskie ulice wyjadą elektryczne ursusy, wspomnijmy o poprzednikach: o starach, które woziły kozy, kopcących "ogórkach" i warczących ikarusach
Historia zielonogórskiego MZK zaczęła się trochę jak w popularnej piosence: czerwony autobus przez ulice miasta mknął. Pędził z Chynowa do Jędrzychowa. Symboliczną datą był 1 lipca 1954 r. Wtedy kierowca Eugeniusz Jurkojć przetarł szmatką klamki i chromy stara N 51, poprawił mundur i wyprowadził pierwszy miejski autobus na trasę: Chynów - Jędrzychów. Wraz z nim wyruszyła w debiutancki kurs konduktorka Teresa Kiełczykowska.
Star N51 prezentował się okazale. Opływowe linie, otwierany dach, na którym był bagażnik. Drzwi na klamki, drabinka z tyłu dla gapowiczów. Jechał na Jędrzychów przez al. Niepodległości, Żeromskiego (czyli dzisiejszy deptak), skręcał koło ratusza. Parkował w zajezdni przy ul. Fabrycznej i Ogrodowej.
Cały tekst:
Pan od Filipa? - spytał Paweł Mocny, miejski radny i lekarz. Usłyszał "tak" i wręczył gościowi ankiety o zielonogórskim parku Braniborskim. Tak zaczęły się problemy pana Artura...
Maj, prawie rok temu. Pan Artur dowiaduje się, że w pobliskiej szkole zielonogórscy urzędnicy przepytywali mieszkańców w sprawie budowy parkingu w parku Braniborskim. Rozdawali ankiety z wariantami przyszłego parkingu. Artur nie chce, by wycinano drzewa dla samochodów. - Nie po to w 2012 r. zebraliśmy ponad 1,5 tys. podpisów, żeby w parku zrobili parking - myśli sobie.
- Jak tylko dowiedziałem się o ankietach, od razu poszedłem do szkoły. Chciałem się dowiedzieć, co w nich było - zeznaje teraz w sądzie zielonogórzanin.
Miasto zgłosiło go do prokuratury, a ta wszczęła postępowanie. Powód? - Podając się za pracownika Urzędu Miasta, odebrał ankiety dotyczące budowy parkingu i ukrywał nie mając do tego prawa - czytamy.
Co właściwie się stało?
Cały tekst:
Maja Sałwacka: Pije pan nasze wina?
Robert Makłowicz: - Tak. Jedne mi smakują, inne nie. Ale z pewnością coraz więcej mi smakuje. Generalnie poziom winiarstwa w Polsce podnosi się, a u was uprawia się nie tylko hybrydy, lecz również szczepy szlachetne winorośli właściwej. Sięgam z prawdziwą przyjemnością po wina musujące Dubois z Gostchorza, rajskie rieslingi Krojciga czy zweigelty, pinoty lub dornfeldery Fedorowicza. To są absolutnie fantastyczne rzeczy.
I co z tego, skoro wine barów w mieście nie ma, a restauracje upadają...
- Ludzie w Zielonej Górze nie chodzą masowo do knajp, gdyż najczęściej są potomkami włościan ze Wschodu, więc nie mają tego w genach. Można liczyć głównie na turystów.
Surowo pan nas ocenia...
- Nie. To nie ocena, a fakt. Ludzie chodzą masowo do restauracji w miastach, gdzie przetrwały tradycje mieszczańskie, jak w Poznaniu czy Krakowie. Albo tam, gdzie muszą, ze względu na tempo życia, jak w Warszawie. Wrocław po wojnie stworzył mieszczaństwo na nowo, żyje w nim też mnóstwo młodych, światowych ludzi. Zielona Góra też się zmieni, lecz więcej czasu potrzebuje.
Cały tekst:
Na filmach były dzieci krępowane, przywiązywane i gwałcone. Płaczące. Małe i starsze. - Opisywał cynicznie foldery wiekiem dzieci np. "od 2 do 6 lat" - tłumaczy Alfred Staszak, zielonogórski prokurator, który dotarł do jednej ofiary ze zdjęć i oskarża 36-letniego mieszkańca Nowej Soli.
Mariusz K. ma 36 lat, mieszka w Nowej Soli. Dobrze zbudowany, wysoki. Choć nie wygląda, jest rencistą. Policjanci z wydziału do walki z cyberprzestępczością zatrzymują go rok temu w czerwcu. Nie pierwszy raz. Już wcześniej znaleźli dziecięcą pornografię w jego mieszkaniu. Sąd skazał go na trzy lata więzienia pod koniec ub.r., gdy mężczyzna siedział w areszcie do kolejnej sprawy. Tym razem prokurator będzie bardziej surowy.
- Materiały są brutalne - przyznaje prokurator Alfred Staszak.
Cały tekst:
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze