Kamienice od ul. Bankowej do ul. Chrobrego

Bahnhofstraße wprowadziła nową jakość w zielonogórskim budownictwie, dotychczas mocno ściśniętym, gdzie przemysłowcy budowali swoje domy tuż przy fabrykach lub na ich terenie, a dokładnie mówiąc, domy i firmy tworzyły jedną całość. Tu stało się inaczej. Przemysłowcy i ich rodziny opuścili swoje firmy i wybudowali wygodne wille na przedmieściach. Tak uczynili m.in. właściciele i szefowie Zastalu czy rodzina Gruschwitzów (właściciele fabryki przy ul. Dąbrowskiego - teraz Lumel).

<B>Al. Niepodległości 30</b><BR>Widok z lat 20. Kamień węgielny pod budowę kościoła położono w marcu 1915 roku. Architekci Wilhelm Osffeld i Wolfgang Wagner zaprojektowali dużą i nowoczesną świątynię. W tym czasie Zielona Góra liczyła ponad 20 tys. mieszkańców, a projektowany kościół na 1 000 m kw. mógł pomieścić ok. 2 000 wiernych (1 200 miejsc siedzących - 800 na parterze i 400 na emporach). Prace ruszyły jeszcze w 1915 r. Kościół zbudowano z cegły, jedynie wieża ma konstrukcję żelbetonową. Przy jej stawianiu musiano wbijać w ziemię specjalne pale. Na jej szczycie zamontowano napędzany elektrycznie zegar wykonany przez Augusta Hansmanna i cztery dzwony wykonane w stalowni w Bochum. 32 modułowe organy dostarczył Gustaw Heinze z Żar. Świątynię budowało kilka firm. Warto wspomnieć o wykonawcy prac murarskich Carlu Lorenzu. <BR> Uroczyste poświęcenie kościoła pw. Zbawiciela nastąpiło 3 stycznia 1917 roku. Przez kilkadziesiąt lat zarządzał nim pastor Böhm.

Fot. Archiwum Muzeum Ziemi Lubuskiej

1 z 1

Al. Niepodległości 30
Widok z lat 20. Kamień węgielny pod budowę kościoła położono w marcu 1915 roku. Architekci Wilhelm Osffeld i Wolfgang Wagner zaprojektowali dużą i nowoczesną świątynię. W tym czasie Zielona Góra liczyła ponad 20 tys. mieszkańców, a projektowany kościół na 1 000 m kw. mógł pomieścić ok. 2 000 wiernych (1 200 miejsc siedzących - 800 na parterze i 400 na emporach). Prace ruszyły jeszcze w 1915 r. Kościół zbudowano z cegły, jedynie wieża ma konstrukcję żelbetonową. Przy jej stawianiu musiano wbijać w ziemię specjalne pale. Na jej szczycie zamontowano napędzany elektrycznie zegar wykonany przez Augusta Hansmanna i cztery dzwony wykonane w stalowni w Bochum. 32 modułowe organy dostarczył Gustaw Heinze z Żar. Świątynię budowało kilka firm. Warto wspomnieć o wykonawcy prac murarskich Carlu Lorenzu.
Uroczyste poświęcenie kościoła pw. Zbawiciela nastąpiło 3 stycznia 1917 roku. Przez kilkadziesiąt lat zarządzał nim pastor Böhm.