Trzykondygnacyjny komitet wybudowany na planie podwójnego "T". Dał początek głównej ulicy i przebudowy całego centrum miasta i do dziś dominuje w tym rejonie miasta. Z planów zrealizowano jeszcze pomysły mieszkaniowe - wybudowano niewielka dzielnicę mieszkaniową pomiędzy dworcem i ul. Ułańską oraz bloki przy skrzyżowaniu z dzisiejszą ul. Kupiecką (tzw. gmach spółdzielni). Nie starczyło sił i środków na postawienie kolejnych gmachów użyteczności publicznej. Na kolejne zmiany przyszedł czas na przełomie lat 60. Wtedy powstaje zabudowa pomiędzy Topazem i Centrum Biznesu. Nie przynosi ona wielkiej chluby miastu i niezbyt ją upiększa. W 1965 roku wjeżdżają tutaj pierwsze koparki. Z poniemieckiej zabudowy pozostawiono jedynie dwa budynki. W kwietniu 1968 roku rusza poczta główna, a rok później zielonogórzanie mogą korzystać z właśnie otwartej czytelni w EMPiK-u. Jeszcze kilka lat pusty plac czeka na wybudowanie DT "Centrum". Ten największy sklep w mieście (początkowo miał być wyższy o jedno piętro) oddano do użytku w 1976 r. Od trzech lat po przeciwnej stronie placu działał Dom Chłopa (Domet).
REKLAMA
Fot. Archiwum Rodziny Sękowskich
1 z 1
Widok od strony ul. Kupieckiej (wtedy Świerczewskiego). Początek lat 60. Jeszcze nie wybudowano MPiK-u i poczty, a na ulicy panuje niewielki ruch.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze