Zielonogórzanie pamiętają pewnie pub w nazwie Retro. Zgłodniali podróżni mogli zamówić tu karkówkę z grilla z pieczonymi ziemniakami i surówką za 10 zł albo żurek z bułką za 4,5 zł. Do tej, prawie dziesięcioletniej historii Beata i Andrzej Zientarscy wracają niechętnie. Dziwić się nie można - z dzisiejszej odsłony Retro są po prostu dumni.
Pierwszy hotel w kamienicy przy ul. Dworcowej 36 powstał ok. 1892 r. Jego pierwotny wygląd można oglądać na starych pocztówkach z Zielonej Góry. Biała, pięknie zdobiona elewacja przyciągała oko. Gruntowny remont z lat 40. pozbawił kamienicę zdobień, jednak nie zmienił charakterystycznej formy. Napis "Bahnhofs Hotel" i pomarańczowo-brązową fasadę widać było już z pociągu.
fot. archiwum Gazety
Po wojnie budynek przejął PKP. Na pierwszym piętrze swoją siedzibę mieli funkcjonariusze Służby Ochrony Kolei, a na drugim i trzecim piętrze mieściły się biura. Wówczas nikt o historyczną tkankę nie dbał. Stare, drewniane schody pokryły się grubą warstwą linoleum, a ceglane ściany tynkiem.
ARCHIWUM PRYWATNE
Nie od początku państwo Zientarscy myśleli o odtworzeniu hotelowej funkcji. W 2003 r. wydzierżawili 30 m kw. parteru z myślą o narożnikowym, plastikowym barze z hamburgerami i frytkami. Po ośmiu latach PKP zdecydowało się sprzedać budynek.
KACPER KUBIAK
- Stanęliśmy do przetargu. Oprócz nas nikt się nie zgłosił. Nie mieliśmy pewności, czy to dobry znak. Baliśmy się, że na piętrach czeka nas coś strasznego. Gdy wygraliśmy, odwrotu już nie było - opowiada z uśmiechem Beata Zientarska.
Co zastali nowi właściciele? Pomieszczenia do generalnego remontu. Aby zapłacić PKP, wzięli kredyt. Drugi dobrali więc na remont budynku i aranżację. Do odnowienia elewacji, stolarki okiennej i drzwiowej dołożyło się miasto i konserwator zabytków. Za resztę Zientarscy zapłacili sami.
KACPER KUBIAK
Efekty są olśniewające. Jedyne różnice w porównaniu z początkiem wieku to winda i łazienki w każdym, klimatyzowanym pokoju, a nie na półpiętrach, jak to było dawniej. Hotel mieści 20 pokoi, może w nich zamieszkać 49 osób. Choć wystrój jest klasyczny, żadne pomieszczenie nie jest do siebie podobne. Na ścianach wiszą ryciny Zielonej Góry, wycinki z gazet.
AGATA MICHALAK
- Skoncentrowaliśmy się na pięknych, komfortowych łazienkach i wygodnych łóżkach, bo często o tym stanowi jakość hotelu. Na razie nie chcemy walczyć o gwiazdki, bo żeby jest dostać, trzeba spełnić określone warunki. Aby zdobyć ich najwięcej, potrzebne są m.in. sale konferencyjne lub salony SPA. My jesteśmy mocno ograniczeni samą, zabytkową bryłą budynku. Ale niezależnie od tego, ile ich uzyskamy chcielibyśmy, aby hotel miał standard trzygwiazdkowy - mówi Beata Zientarska.
AGATA MICHALAK
AGATA MICHALAK
Ciekawostką są stare sejfy ukryte w ścianach dwóch pokoi. Jeden udało się otworzyć - właściciele znaleźli w nim... stare rozkłady jazdy PKP.
- Nie oczekujemy, że w drugim będą kosztowności. Pewnie znajdziemy jakieś dokumenty należące do PKP. Nie ekscytujemy się, ale odwlekamy moment otwarcia. Sami robimy sobie niespodziankę - śmieje się właścicielka.
Pierwsi goście - 32 osoby - zamieszkali w hotelu podczas Winobrania. Byli bardzo zadowoleni, szybko posypały się kolejne zamówienia. Na razie hotel nie reklamuje się w internecie, ale działa poczta pantoflowa.
AGATA MICHALAK
Wkrótce w prowadzeniu hotelu będzie pomagać syn, Axel. Studiował hotelarstwo i zarządzanie w Wyższej Szkole Hotelarstwa i Gastronomii w Poznaniu.
- To dla nas ogromny sukces, w końcu okolica nie jest superzadbana, a budynek wymagał nie lada nakładów energii, jednak było warto. Goście zapewniają nas, że będą wracać. To dla nas ogromnie ważne. My ogólnie lubimy ludzi i dlatego prowadzimy też restaurację, do której zapraszamy. Jesteśmy dumna z każdego centymetra tego obiektu - opowiada Beata Zientarska.
AGATA MICHALAK
AGATA MICHALAK
AGATA MICHALAK
AGATA MICHALAK
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze