10 lat Kubickiego. "Janusz II Połączyciel" czy "Czerwony Drwal"? [OPINIE]

10 lat konfliktów i zmarnowanych szans

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów prezydenta z mieszkańcami. I konflikty te z każdym kolejnym rokiem przybierają na sile. Do miejskich radnych spłynęły setki skarg na działanie prezydenta miasta. Choć w ostatnim czasie zielonogórzanie stają się coraz bardziej aktywni i nie pozwalają prezydentowi na tak wiele, to jednak nadal można mieć wrażenie, że zdanie zielonogórzan jest dla prezydenta najmniej istotne.

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów z przedsiębiorcami. To seria spraw sądowych wytaczanych miastu przez właścicieli przedszkoli niepublicznych. To seria spraw wnoszonych do kolegium odwoławczego przez przedsiębiorców, którym prezydent drastycznie podnosił roczne opłaty za zajmowane tereny. To inwestorzy, którzy chcieli rozwijać tutaj swój biznes, jednak zostali przez miasto zlekceważeni.

Ta prezydentura to 10 lat miernego zabiegania o względy inwestorów, a w efekcie sprowadzenia przez całe te lata ledwie tylu firm, ile w sąsiedniej Nowej Soli otwierało się w jeden miesiąc.

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów z pracownikami miejskich instytucji. Ludźmi, którzy w wielu przypadkach nie mają nawet możliwości porozmawiania ze swoim pracodawcą. Ludźmi, którzy nie otrzymują odpowiedzi na pisma kierowane do prezydenta, i z którymi odważył się rozmawiać wyłącznie za pośrednictwem mediów.

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów z portfelami mieszkańców. W trakcie tej prezydentury ceny wody i ścieków wzrosły o ponad 100%. Przez ostatnie 10 lat ceny biletów MZK wzrosły o 50 proc.

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów prezydenta z kolejnymi komendantami policji dotyczącymi budowy skutecznego systemu monitoringu w mieście. To 10 lat oczekiwania aż prezydent miasta w końcu zadba o bezpieczeństwo zielonogórzan. Do dziś bezskuteczne.

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów ze środowiskiem naturalnym. Brak wizji rozwoju miasta spowodował, że deweloperzy musieli walczyć między sobą o każdy kawałek ziemi. Miasto nie przygotowało oferty inwestycyjnej dla firm zajmujących się budownictwem wielorodzinnym. W konsekwencji dziś w Zielonej Górze wielu inwestorów upycha swoje pomysły na terenach, które powinny dla zdrowia zielonogórzan pozostać terenami zadrzewionymi.

Ta prezydentura to 10 lat konfliktów i zmarnowanych szans. Po prostu.

Gdybym miał jednak znaleźć jakiś plus w dziesiątej rocznicy sprawowania tej prezydentury, to znajdę jeden niezaprzeczalny: pozostały już tylko dwa lata do jej zakończenia.

Jeśli ktoś spyta z czym kojarzy mi się nazwisko Kubicki to na myśl przychodzą mi słowa: rozwój i dialog z mieszkańcami. Prezydent Janusz Kubicki to swoisty fenomen na polskiej scenie samorządowej. To osoba, która mieści się w wąskim gronie najlepszych polskich prezydentów miast, tych, którzy z każdą kadencją budują coraz wyższy poziom zaufania do siebie. Nowa Sól ma swojego Tyszkiewicza, Kraków prezydenta Majchrowskiego a Zielona Góra - Janusza Kubickiego.

Jak więc wyglądało ostatnich 10 lat z Kubickim u steru? Rozpoczynając swoją prezydenturę Janusz Kubicki musiał zmierzyć się z marazmem pozostawionym po poprzednikach a w szczególności po fatalnych rządach Prezydent Ronowicz, która pozostawiła po sobie niewiele. I gdyby kogoś spytać dzisiaj co takiego zrobiła dla miasta?, trudno byłoby znaleźć sensowną odpowiedź. Pamiętam jak dziś konkurs na najlepiej ukwiecony balkon.

Janusz - Bob budowinczy

Inaczej było z Kubickim. Młody, energiczny, z doświadczeniem w zarządzaniu i w świetle chwały uratowania zielonogórskiej Polikliniki rozpoczął pierwszą kadencję. W wyborach obiecał mieszkańcom zmianę stylu rządzenia oraz budowę basenu i hali, którą niemal każdy jego poprzednik próbował zbudować bez powodzenia. Na koniec kadencji mógł powiedzieć: Dotrzymałem słowa! Wygrana w wyborach to była tylko formalność.

Janusz II Połączyciel

Druga kadencja zapowiadana przez wielu jako ostatnia, stała się sporym wyzwaniem. Kubicki budując CSR stał się niejako zakładnikiem własnego sukcesu. Potrzebował dokonać czegoś wielkiego, jeszcze większego niż basen z halą odnoszącego sukces za sukcesem Zastalu. Tym czymś stało się połączenie miasta z gminą. I tak 1 stycznia 2015 roku, po długich przygotowaniach, wielkim wysiłku organizacyjnym, wielu wizytach w Warszawie, dialogu z mieszkańcami i referendum, Zielona Góra stała się 5 pod względem wielkości miastem w Polsce, za co prezydent Janusz Kubicki wygrał kolejne wybory, miażdżąc dosłownie konkurentów.

Kubicki miłośnik zieleni i fabryk

Obecna kadencja, w której obchodzimy jubileusz 10-lecia jego prezydentury to przede wszystkim dialog z mieszkańcami, rozpoczęta rewitalizacja zdegradowanych obszarów, jak Dolina Gęśnika czy Park Piastowski oraz wyczekiwany przez mieszkańców sukces strefy gospodarczej w Kisielinie. Podsumowując to było bardzo dobre 10 lat! Czekamy na kolejne?

Na początku prezydentury Janusza Kubickiego rozwój infrastruktury rowerowej nie zmierzał w dobrym kierunku i był powielaniem kardynalnych błędów projektów realizowanych przez prezydent Bożenę Ronowicz i prezydenta Zygmunta Listowskiego. Tworzono niebezpieczne buble, z których cykliści nie chcieli korzystać. Głośne happeningi, coraz większe Masy Krytyczne i sukcesy rowerzystów w kolejnych edycjach budżetu obywatelskiego sprawiły, że Janusz Kubicki zaczął traktować rozwój infrastruktury rowerowej poważnie i po partnersku. Każdy nowy projekt, który dotyczy rowerzystów jest publicznie konsultowany. Dzięki temu od kilku lat budujemy drogi dla rowerów i ułatwienia dla cyklistów, które spełniają najwyższe standardy.

Rowerostrada Zielona Strzała, drogi dla rowerów na Trasie Północnej, ul. Zjednoczenia, al. Wojska Polskiego czy ul. Batorego to inwestycje przyjazne dla użytkowników rowerów każdego typu. Największym rowerowym sukcesem prezydenta Janusza Kubickiego jest pozyskanie z ZITów funduszy, które pozwolą w latach 2017-2018 zbudować za 36 mln złotych kilkadziesiąt kilometrów nowych tras rowerowych.

Sukcesy Kubickiego to niewątpliwie wybudowanie hali i basenu CRS oraz połączenie miasta z gminą. Z tym, że jedno i drugie było możliwe tylko dzięki temu, że prezydent współpracował z radą miasta, także z opozycją. W przypadku hali CRS to radni PO i PiS stanęli na wysokości zadania i zaklepali pieniądze. Za kadencji Bożeny Ronowicz inwestycję blokowali radni SLD.

Minusy? Tych jest więcej. Szczególnie nawarstwiły się w trzeciej kadencji. Przede wszystkim brak dialogu z mieszkańcami. Przypomnę choćby apartamentowiec na Wzgórzu Braniborskim, budowę bloków w Dolinie Zielonej, konflikt przy ul. Karłowicza czy Prostej. Wszystko to wynika z wadliwego pomysłu zagęszczenia zabudowy w starych granicach Zielonej Góry. To generuje konflikty z mieszkańcami. Rodzi się pytanie, po co łączyliśmy się z gminą.

Na krytykę zasługują też konsultacje społeczne. Może i prezydent chce dobrze, ale w praktyce wygląda to tak: Fajnie, że powiedzieliście swoje zdanie, ale my i tak zrobimy swoje. Przykładem Park Tysiąclecia, gdzie konsultacje po prostu wyrzucono do kosza. Wadą prezydentury Kubickiego jest też mała dbałość o miejsca parkingowe. Na os. Pomorskim powstały ledwie dwa i tylko dlatego, że wyłożyłem na nie pieniądze z puli radnego. Ale spójnego planu dla miasta nie ma. Moim zdaniem będzie to jeden z głównych problemów Zielonej Góry.

Największą wadą jest jednak gospodarka, bardzo słabe sprowadzanie inwestorów do Spalonego Lasu i strefy w Nowym Kisielinie. Ostatnio coś się ruszyło i mam nadzieję, że uda się to podtrzymać. Pewnie to efekt tego, że jakieś pół roku temu znieśliśmy dla inwestorów podatki. Do Nowej Soli jednak daleko, a prezydent Kubicki miał wszystko przygotowane. Rada miasta zatwierdzała wszystkie potrzebne wydatki. Trzeba też powiedzieć, że za mało walczymy o małych i średnich przedsiębiorców.

Oceniając 10 lat rządów prezydenta Kubickiego skupię się na dwóch ostatnich. To z uwagi na moje siedzenie od kuchni przez pierwsze 8 lat. Moja wypowiedź byłaby nieelegancka, bo ja mam świadomość, jak wiele rzeczy było lepione na kit i na sznurek. Przypominałoby to sytuację, w której ja bym wyszedł do ludzi w teatrze i powiedział jak scenografia wygląda z drugiej strony. Co do dwóch lat tej kadencji, powiem tak: sukces, jakim był niewątpliwie proces połączenia miasta z gminą, nie jest wynikiem prac tylko i wyłącznie prezydenta. Przypisywanie zasługi tylko jemu, a nie radnym i środowiskom zaangażowanym, jest formą megalomanii.

Czy on zostanie dobrze wykorzystany? Trudno powiedzieć. Póki co, te dwa lata to jest jakiś dramat. Widać, że Kubicki nie ma żadnej koncepcji na funkcjonowanie miasta. I to wychodzi co chwila. Minęły dwa lata, nawet nie przystąpiliśmy do próby opracowania tego, jak miasto ma wyglądać w przyszłości. Na naszych oczach szansa, jaką było połączenie, zostaje powoli zaprzepaszczana.

Połączenie zostało zrealizowane pod kątem dwóch haseł: uzyskania miliarda złotych i przestrzeni do rozbudowy miasta, które się podobno dusiło przed połączeniem. Generalnie, w odbiorze mieszkańców starego miasta, obydwa hasła okazały się chwytem marketingowym - zabudowa nadal jest zagęszczana, nikt nie zwraca uwagi na protesty mieszkańców i póki co, jakoś ekstramiliarda zainwestowanego w infrastrukturę też nie widać.

Co jest przerażające, to niechęć do jakiegokolwiek dialogu społecznego. Nie chodzi tylko o pracowników miejskich spółek. To są rodzice 6-latków, dyrektorzy niepublicznych przedszkoli, mieszkańcy poszczególnych osiedli. W zasadzie ciężko znaleźć przestrzeń, w której nie byłoby konfliktu społecznego.

Mam wrażenie, że przesypiamy swoją szansę. Zielona Góra nie będzie miała drugiej możliwości takiego dojścia do środków unijnych, nie dostaniemy też więcej pieniędzy z tytułu połączenia. Sądzę, że w przypadku prezydenta Kubickiego będzie obowiązywać zasada, że prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym jak zaczyna, a jak kończy. Moim zdaniem nie będzie widok ciekawy.

No i jeszcze gospodarka. Niestety, mam wrażenie, że chęć zafunkcjonowania marketingowego i ściągania inwestorów za wszelką cenę przykryła racjonalność czy powody tego działania. Jako radni podjęliśmy decyzję, też ją poparłem, żeby prezydent miał wszelkie narzędzia do działania - każdy inwestor, który do nas przychodzi jest zwolniony z jakichkolwiek opłat. Oznacza to, że z ekonomicznego punktu widzenia nie mamy żadnego interesu jako miasto, bo nie mamy żadnych wpływów. To tylko ładnie wygląda, bo mamy miejsca pracy. Będzie to miało sens, jeśli prezydent będzie walczył o wynagrodzenia pracowników na strefie. Jeśli się okaże, że nasza strefa będzie miała najwyższe wynagrodzenia dla pracowników w Polsce, to będzie miało sens. A jeśli się okaże, że wydamy publiczne pieniądze, na stworzenie strefy, do której będą przyjeżdżali inwestorzy z zachodu, a pracowników będą ściągali ze wschodu, ekonomicznie nie będzie miało to żadnego sensu.

Ściąganie tanich pracowników spowoduje tylko to, że mieszkańcy Zielonej Góry nadal będą wyjeżdżać z miasta i szukać dla siebie miejsca gdzie indziej. A to się odbije na całym mieście. Za chwilę jedyne pieniądze, na które będziemy mogli liczyć, to będą odpisy podatkowe od mieszkańców. Skoro wszystkich inwestorów zwalniamy ze świadczeń na rzecz miasta, to pozostaje nam tylko to, co nam dadzą zwykli pracownicy.

Prezydenturę Pana Janusza Kubickiego należy oceniać przede wszystkim z perspektywy zrealizowanych inwestycji  w ciągu tych 10 lat. Rozwój infrastruktury drogowej, poprawę rozwiązań komunikacyjnych, szerokie realizacje remontów dróg, budowę ścieżek rowerowych czy budowę obiektów użyteczności publicznej takich jak Centrum Rekreacyjno Sportowe, budowę łącznika od strony osiedla Pomorskiego oraz stworzenie obiektu edukacyjnego jak Centrum Keplera wraz z Centrum Przyrodniczym. Było by niemożliwe bez aktywnej działalności polityków PO w szczególności Bożenny Bukiewicz i Waldemara Sługockiego.

Dzięki temu Prezydent przy odrzuceniu barw politycznych mógł skutecznie z politykami PO współpracować i zrealizować te zadania.

Należy również podkreślić konstruktywną współpracę prezydenta w kierunku wsparcia Uniwersytetu Zielonogórskiego, tworzenia Parku Naukowo Technologicznego w Kisielinie i rozwoju strefy przemysłowej.

Niewątpliwym pozytywem było współdziałanie władz miasta z urzędem marszałkowskim w dziedzinie  pozyskiwania funduszy europejskich.

Szczególnym sukcesem prezydenta Kubickiego i PO było połączenie miasta z gminą oraz utworzenie kierunku lekarskiego oraz prawa na Uniwersytecie Zielonogórskim.

Natomiast cieniem tej prezydentury jest skuteczność pozyskiwania inwestorów, zbyt powolne tworzenie rozwiązań poprawiających  proces inwestycyjny, brak skutecznego prowadzenia działań zabezpieczających ład przestrzenny i architektoniczny, brak zaktualizowanej strategii rozwoju miasta po połączeniu z gminą.

*Radni Platformy Obywatelskiej nie udzielają głosu indywidualnie, tylko zespołowo. Autorami powyższej opinii są: Marcin Pabierowski, Robert Sapa, Adam Urbaniak, Mariusz Rosik, Krzysztof Machalica oraz Mirosław Bukiewicz.

Kiedy Janusz Kubicki pierwszy raz startował w wyborach i ja, i BABA popierałyśmy jego kandydaturę. Podobało nam się, że prowadził w czasie kampanii szerokie konsultacje, że rozmawiał z wieloma środowiskami i uwzględniał ich propozycje w swoim programie. A po dekadzie?

Prezydenta Kubickiego dopadły dwa polityczne nieszczęścia. Po pierwsze brak realnego rywala i nikłe ryzyko przegrania kolejnych wyborów. Konkurencyjne komitety wyborcze prowadziły kampanie bez przekonania, bez ikry, nie wierząc w powodzenie. A rywalizacja napędza, zmusza polityka do aktywności, szukania nowych pomysłów, polepszania standardów i jakości dialogu z obywatelami. Nie sądzę, by człowiek ambitny chciał słyszeć o sobie: Kubicki jest jaki jest, ale póki co nie ma nikogo lepszego. Drugie nieszczęście to zaplecze, otoczenie. Jeśli tam są sami potakiwacze, poklaskiwacze, tworzy się grupa adoracji, polityk nie ma szansy nawet, by skonfrontować swoje pomysły, zachowania, swój wizerunek z kimś krytycznym. Z biegiem czasu obserwowalne stało się traktowanie krytyki Janusza Kubickiego jako przejawów personalnej wrogości wobec prezydenta.

Do ogólnopolskich mediów trafiły wpadki, nietrafione pomysły i niefortunne wypowiedzi. A wizerunek polityka jest tak samo ważny jak osiągnięcia.

Janusz Kubicki od 10 lat działa chaotycznie, bez planu i wizji miasta. Szumnie zapowiadane inwestycje okazują się być często nawet nie na miarę miasteczek powiatowych. Prezydentura powinna być misją. Pracą na rzecz ludzi, a nie przeciwko nim. To odpowiedzialny proces, mający wpływ na życie w mieście przyszłych pokoleń. Mam wrażenie, że nasz prezydent nigdy nie był tego świadomy.

Teraz, po 10 latach, zdaje się być jeszcze bardziej oderwany od rzeczywistości, głuchy na ludzi i miasto. Chce być postrzegany jako nowoczesny menadżer, a tymczasem jego głównym doradcą jest specjalista od siania propagandy w poprzedniej epoce - Zygmunt Stabrowski.

Dla mnie 10 lat Kubickiego świetnie obrazuje sytuacja z południową obwodnicą. Do kompletnie niezorientowanych w sprawach miasta mieszkańców przychodzi najwyższy urzędnik i z uśmiechem na ustach obwieszcza swój pomysł. Nie ma pojęcia, z jaką materią ma do czynienia, rysuje kreskę na mapie. Nie jest zainteresowany dialogiem, ignoruje głos społeczny. Wyśmiewa krytykę i brnie w zaparte. Potem za wszelką cenę zmierza do celu i mówi: obwodnica i tak będzie, a coś takiego jak Las Piastowski nie istnieje. Tak samo będzie później ze Wzgórzami Braniborskimi.

Kubicki za unijne pieniądze funduje szumnie zapowiadane ZOO: kilka sztuk zwierząt zamkniętych w ciasnych klatkach. Między nimi ustawia plastikowe figury i mówi: ciesz się ludu, tak wiele ci dałem. Lud się cieszy, bo nie ma innego miejsca, gdzie mógłby zaprowadzić maluchy. A prezydent? Jest z siebie dumny, że tak wiele dał zielonogórskim dzieciom. Edukację poprzez kraty i kicz.

Potem buduje nam planetarium, a po mieście idzie jęk zawodu i rozpaczy. Jesteśmy sławni na całą Polskę - dostajemy Makabryłę 2015. Jednak Kubicki nie uznaje krytyki. Ogłasza się miejskim architektem i dziwi się mieszkańcom, że nie świętują z nim w rytmie disco polo.

Biznes? Słabo się kręci. W czcze obietnicy wielkich inwestorów już nikt nie wierzy i z zazdrością patrzymy na Nową Sól. Młodzi uciekają, a małe firmy zamykają się jedna po drugiej. Wystarczy spojrzeć na śródmieście - staliśmy się miastem lumpeksów i tanich barów.

Kultura? No cóż. Obrazuje ją historia Marty Gendery z Fundacji Salony, która teraz kulturę robi dla Gorzowa. To Kubicki z Kaliszukiem nie docenili jej potencjału, a wręcz zrobili wszystko, żeby zniechęcić ją do pracy na rzecz naszego miasta. Byli też inni, którzy wyjechali, a kolejni się nad tym zastanawiają.

O kulturze osobistej Kubickiego świadczą wpisy na Facebooku i język nienawiści w stosunku do uchodźców. Dostaje reprymendę od Rzecznika Praw Obywatelskich. Miasto się wstydzi za swojego prezydenta, a on... nawet nie przeprasza. Przechodzi nad aferą do porządku dziennego i cały czas zdaje się być zadowolony z siebie.

To się nie mogło dobrze skończyć.

Nie byłoby sukcesów Kubickiego bez wsparcia i często inspiracji rady miasta. Do tych musimy zaliczyć: tereny inwestycyjne w Nowym Kisielinie, budowę nowego zakładu Lumelu, połączenie miasta z gminą, halę sportową i basen, proces rewitalizacji starówki, rozbudowę stadionu żużlowego, remonty kilku głównych ulic, również wycofanie się z planów likwidacji dzielnicy rekreacyjno-sportowej.

Minusy? Brak koncepcji dla przebudowy całego obszaru wokół dworców PKP i PKS (pojawiły się na to środki zewnętrzne), degradacja centrum miasta (np. dawny dom towarowy Centrum, plac Przy Gazowni), brak studium planistycznego dla powiększonego miasta, zły stan wielu dróg lokalnych, brak nowych skwerów, parków, czy po prostu ławek. Ciągle cierpimy z powodu braku stadionu piłkarskiego i niedokończonej rozbudowy stadion żużlowego przy W69. Zdecydowanie do wad prezydentury Kubickiego zaliczam próbę zniszczenia historycznego zieleńca przy wieży Braniborskiej oraz sposób potraktowania Pani Fórmanowicz.

Co ciekawego można powiedzieć o 10 latach rządów prezydenta Kubickiego? Ostatnia dekada przyniosła nam wiele zmian. Rozwój miasta Zielona Góra, dzięki połączeniu z gminą. Pozyskanie dzięki temu nowych terenów inwestycyjnych. Bardzo dobra infrastruktura drogowa (dobre nawierzchnie dróg). Ostatni okres to także napływ wielu nowych inwestorów, w konsekwencji czego powstają nowe miejsca pracy. Dobre wykorzystywanie środków unijnych i plany dalszych inwestycji. Dobra komunikacja autobusowa. Miasto corocznie zajmuje wysokie miejsca w różnego rodzaju rankingach.

Do minusów zaliczyłbym kilka kontrowersyjnych decyzji, jak przekazanie działek Uniwersytetowi Zielonogórskiemu, które zostały odsprzedane przez UZ prywatnemu inwestorowi. Zwolnienia z opłat wycinki drzew, brak konsultacji z mieszkańcami, dotyczących inwestycji kluczowych dla danej grupy mieszkańców, niekontrolowane wpisy na portalach społecznościowych czy też głośna sprawa z grupa inwalidzką.

Podsumowując ? każdy ma swoje wady i zalety. Ja, czytelnicy, redaktorzy a także prezydenci. W ostatnich wyborach Janusz Kubicki zwyciężył z miażdżącą przewagą. Dodatkowo ? w ostatni poniedziałek, radni Sejmiku, jednogłośnie podjęli uchwałę o nadaniu prezydentowi Kubickiemu Odznaki Honorowej za Zasługi dla Województwa Lubuskiego. Zaprzeczać takim dokonaniom oznacza zakładać swoją własną nieomylność.

Jestem mieszkańcem naszej Pięknej Zielonej Góry, o którą (mam nadzieję) dba dobry gospodarz.

Słyszałem tyle rożnych opinii na temat Prezydenta, że sam już nie wiem, czy dobry ten Kubicki czy nie.

Wierzę jednak, że to dobry Kubicki.

Wiem jedno. Prezydent jako człowiek ma sporo dystansu do siebie i poczucie humoru, a to już dużo.