Anna ma 33 lata, urodziła się w Sulęcinie, mieszkała w Rzepinie. Jest jednym ze 100 mieszkańców Rzepina, który zakotwiczył w Zielonej Górze. Studiowała pedagogikę, poznała męża, urodziła syna i została w Zielonej. - Nie ciągnie mnie do Rzepina, mało co się tam dzieje, jedno z wielu wymarłych miasteczek - opowiada.
W 2016 r. do Zielonej Góry napłynęło z tzw. imigracji krajowej ponad 1,4 tys. ludzi, wyjechało ok. tysiąca zielonogórzan. Do Gorzowa napłynęło 1,2 tys., wyjechało tysiąc.
"Skąd pochodzą mieszkańcy polskich miast" to projekt portalu BIQdata. Dziennikarze sprawdzili gdzie się urodzili, gdzie wyemigrowali m.in. jak duża jest społeczność zielonogórska i gorzowska w Warszawie, Poznaniu czy Wrocławiu. I wreszcie jak wygląda emigracja z innych miast do Zielonej Góry. Na podstawie badań powstały interesujące mapy - wszystkie znajdziecie na biqdata.wyborcza.pl.
Po połączeniu ponad dwa lata temu miasta z wiejską gminą, liczba mieszkańców przekroczyła 130 tys. mieszkańców. Przed fuzją Zielona Góra liczyła niespełna 120 tys. Byłaby dużo mniejsza - wychodzi z badań - gdyby nie emigracja regionalna. Ponad 30 proc. mieszkańców nie urodziło się w Zielonej Górze. Skąd przyjechali, co nimi kierowało?
W tej grupie najwięcej zielonogórzan z inna metryką urodzenia pochodzi z Sulechowa - ok. 4,3 tys. Za nimi są urodzeni w Nowej Soli - 2,3 tys., a potem pochodzący z Krosna Odrzańskiego (przez rdzennych mieszkańców nazywani złośliwie FKR-ami) - ok. 2,2 tys.
Michał, który pochodzi z Krosna, w Zielonej Górze mieszka od 10 lat. Pracuje jako grafik w biurze projektowym. - Do Zielonej Góry się z rodzicami od dzieciaka. Miasto dobrze poznałem jednak dopiero w liceum, dojeżdżałem tutaj do szkoły. Później studia, wynająłem pokoik. W trakcie studiów dorabiałem w różnych miejscach, później znalazłem stałą pracę i tak już zostałem - opowiada.
Dlaczego Zielona Góra? - U mnie potoczyło się to naturalnie. Dla młodych ludzi z mojego miasta Zielona Góra jest takim dość oczywistym kierunkiem. Większe miasto, to i większe możliwości, koncerty, imprezy. Ludzie przyjeżdżają na studia i zostają. Jeśli nie celujesz gdzieś dalej - Warszawa, Wrocław, Poznań - wybierasz Zieloną Górę - tłumaczy.
Dzisiaj powrotu do Krosna sobie nie wyobraża. - W takim małym miasteczku jest jak na wsi. Wszyscy cię znają, pracy nie ma, chyba że po znajomości. To męczące. Na mieście też się nic nie dzieje, można tylko pić z kolegami na ławce. Zielona Góra metropolią nie jest, ale wygląda to jednak trochę inaczej - mówi Michał.
Eryk Maciejewski ma 24 lata. Urodził się w Nowej Soli, większość życia mieszkał w małym Nowym Miasteczku, w klasie maturalnej przeprowadził się do Kożuchowa. Do Zielonej Góry wyjechał na studiach. Teraz uczy w jednej z zielonogórskich szkół językowych i przedszkolu.
- Stwierdziłem, że mieszkanie w takim mieście jak Zielona Góra jest dla mnie opłacalne. To jakieś 30 km od Kożuchowa. Życie w Zielonej jest tańsze niż w Poznaniu czy Łodzi, dlatego zdecydowałem się tu zamieszkać - mówi Maciejewski.
W Kożuchowie, miał jak mówi, dość małomiasteczkowej mentalności. - Wchodzenia w cudze życie, karmienia się plotkami. Ludzka zawiść i zazdrość jest w małych miasteczkach jednak bardziej widoczna. Chciałem uciec od tego, że ktoś mnie znał, chciałem od tego odpocząć.
W Zielonej Górze docenia to, że wszystko jest - jak to określa - na wyciągnięcie ręki: szkoły, uniwersytet, puby, sklepy, kino i okoliczne tereny zielone. Mieszka tutaj jego kilku dobrych znajomych.
Nie wszystko jednak w mieście mu się podoba. Dostrzega brak rozwoju kulturalnego, ale nie tylko. - Jest duże nasilenie obecności tzw. Sebów i Karyn. Coraz częściej widzimy przerost formy nad treścią - promowanie się środowisk pseudopatriotycznych poprzez ubiór, zachowanie. Jak ubiorę się inaczej, to jestem niedobry, głupi, debil, pedał itd. Moim zdaniem w Zielonej Górze brakuje też inwestycji, miejsc pracy dla każdego. Do tego życie kręci się tylko wokół Focusa, X-Demona i Heaven - stwierdza Eryk Maciejewski.
Nie wiąże swojej przyszłości z Zieloną Górą. Chce wyjechać. - Najlepiej gdzieś daleko. Warto zauważyć pewien paradoks: niby to duże miasto, a mentalność przypomina tę małomiasteczkową. Może wyłączając studentów, którzy wnoszą do tego miasta jakiś walor, to generalnie Zielona jest średnio atrakcyjnym miastem.
Ewelina Pytiak jest studentką. Pochodzi z Żar, do Zielonej Góry przeniosła się sześć lat temu z pobudek osobistych. Poznała tutaj swojego narzeczonego. Kiedy postanowili zamieszkać razem, zdecydowali, że zostaną tutaj.
- Nie wiązałam przyszłości ze swoim rodzinnym miastem, bo tam są ograniczone możliwości. W Żarach nie ma też uniwersytetów, a planowałam pójść na studia - podkreśla Pytiak.
Jednym z ważniejszych plusów mieszkania w Zielonej Górze są dla niej duże obszary przyrodnicze: - Mieszkam blisko lasu, co jest dla mnie dużą zaletą. Zielona Góra - tak myślę - łączy w sobie z jednej strony rozwój, a z drugiej poszanowanie terenów przyrodniczych. Mam nadzieję, że pozostanie tak jak najdłużej.
A negatywy? - W porównaniu z innymi miastami w Polsce jest dość ograniczona oferta kulturalna. To wiąże się z tym, że Zielona Góra jest jednak mniejsza niż te największe ośrodki w Polsce. Gdybym mogła coś zmienić, na pewno zainwestowałabym w odnowę kina niszowego - w Newę. Chciałabym, żeby było też więcej zróżnicowanych klubów i restauracji, które organizowałyby wydarzenia powiązane ze sztuką i kulturą - mówi Ewelina.
W większym mieście zamieszkała przypadkiem, nie czuje się mocno związana z Zieloną Górą. - Na teraz mogę powiedzieć, że tutaj zostanę, ale możliwe jest też, że w przyszłości zamieszkam gdzie indziej - zapowiada studentka.
Z Żar pochodzi również Sabina Rybak. Zaczynała studia i przeprowadziła się, żeby nie dojeżdżać każdego ranka na uczelnię. Chciała też zasmakować dorosłego życia. Studia łączy z pracą w galerii handlowej.
- W większym mieście jest więcej możliwości, więcej sposobów spędzania wolnego czasu, większy dostęp do kultury i sztuki. Łatwiej jest też znaleźć pracę - zaznacza Rybak i dodaje: - Jednym z najważniejszych dla mnie plusów Zielonej Góry jest to, że to miasto większe, ale nie wielkie. Nie ma tu takiego pędu ani wrażenia, że żyjemy w tzw. betonowej dżungli, w betonowym lesie. Poza tym dzięki dbaniu o środowisko to całkiem ładne miasto. Zielona ma więcej uroku niż typowe wielkie miasta.
Wśród minusów wymienia autobusy MZK. Zwiększyłaby ich ilość. - O ile na ul. Podgórną czy Wojska Polskiego jeździ ich masa, o tyle w stronę np. Ogrodowej ich zdecydowanie brakuje.
Sabina Rybak niedługo kończy studia. Co dalej? - O tym, czy tutaj zostanę, zdecyduje to, czy znajdę pracę w zawodzie - jako pedagog specjalny albo w poradni.
W Zielonej Górze ponadto życie sobie układa ponad 1,5 tys. mieszkańców Żar, tyle samo Kożuchowa, 1,3 tys. świebodzinian oraz tysiąc obywateli z korzeniami w Gubinie i Żaganiu. Pierwszą dziesiątkę uzupełniają: Szprotawa (ok. 850, w tej grupie jest prezydent miasta Janusz Kubicki) i Lubsko (ok. 800, najbardziej znanym u nas mieszkańcem Lubska jest ks. prof. Andrzej Draguła, pisarz i publicysta).
Czy ponad 40 tys. nowych zielonogórzan wyróżnia nas w kraju?
- Nie, to typowe proporcje dla miast tej wielkości. Takie miasta przyciągają okolicę, w tym wypadku Sulechów czy Krosno Odrzańskie. Najpierw jest szkoła, potem studia i praca. Z początku się dojeżdża, a następnie rozgląda za mieszkaniem - mówi Krystyna Motyl, zastępca dyrektora Urzędu Statystycznego w Zielonej Górze. - Podobnie jest, choć w mniejszej skali z mieszkańcami mniejszych miast z województw dolnośląskiego i zachodniopomorskiego, którzy przyjeżdżają do Zielonej Góry lub Gorzowa. Pokazują to badania i obserwacje socjologiczne.
Motyl podkreśla, że na zdecydowanie większe migracje ludności niż w PRL, ma duża zmiana obyczajowości i stylu życia, zwłaszcza po wejściu Polski do unii Europejskiej. Młodzi Polacy - tłumaczy - przyjmują zachodnie wzorce, a co za tym idzie nie przywiązują się do miejsc zamieszkania. Przeprowadzki, podróże na dłużej są wpisane w ich model życia. Mniejsza wagę przywiązują do domów i mieszkań.
W lubuskich stolicach osiedlają się także mieszkańcy największych polskich miast. W Zielonej Górze najczęściej są to poznaniacy - 1,3 tys., wrocławianie - blisko 800, gorzowianie - 500 oraz warszawiacy - ok. 450. Jest też ponad 50 krakusów.
Zielonogórską warszawianką jest Olimpia. Ma 39 lat, urodziła się i wychowała w stolicy. W 2004 r. postanowiła przeprowadzić się do Zielonej Góry. To tu założyła swoją firmę. Nie żałuje. - Stolica zaczęła mnie przytłaczać swoją intensywnością, pośpiechem, życiem w ciągłym stresie. Marzyłam, żeby gdzieś się z niej wynieść. Aż poznałam chłopaka, zielonogórzanina. To był pretekst, by wyjechać z Warszawy na stałe. Kiedy pierwszy raz przyjechałam do Zielonej Góry, poczułam się jak na wakacjach. Spodobało mi się, choć nie było tu tylu atrakcji, ile jest teraz, np. basenu czy galerii handlowej - mówi Olimpia.
Została. Urzekły ją spokój, dobra komunikacja, rodzinna atmosfera, bliskość lasów i jezior. - Tu wszędzie dojadę na rowerze, co w Warszawie byłoby niemożliwe. Łatwiej mi umówić się z przyjaciółmi. Gdzie się nie obejrzę, spotykam kogoś znajomego. Nie muszę jeść sama obiadu, bo do knajpy właśnie wchodzą moje koleżanki, choć to nie było zaplanowane. I to jest świetne. W mieście średniej wielkości, jakim jest Zielona Góra, człowiek ma więcej przyjaciół. Pozornie, to właśnie w dużym mieście łatwiej poczuć się samotnym - tłumaczy Olimpia.
Za Warszawą już nie tęskni, przeszło jej. Może na początku... - Tęskniłam przez pierwszych pięć lat, głównie za życiem kulturalnym. W stolicy często chodziłam do różnych teatrów i na koncerty, co chwilę coś się działo. Ale przywykłam już do zielonogórskiego życia i nie chciałabym go zmienić - ocenia.
W Warszawie za to mieszka 1,5 tys. zielonogórzan i tysiąc gorzowian - W rzeczywistości jest ich dużo więcej. Uczą się tam i pracują bez wymeldowania. Gdy okrzepną, ustabilizują swoją sytuację materialną, meldują się w stolicy - ocenia Krystyna Motyl.
Poznań wybrało ok. 1,3 tys. mieszkańców Winnego Grodu i o stu więcej z Gorzowa. Wrocław wybierają najczęściej mieszkańcy Żar - 1,2 tys., Zielonej Góry - 1,1 tys. (do stolicy Dolnego Śląska przeprowadzają się artyści m.in. raper L.U.C) oraz Żagania - 500. Gorzowianie wybierają północ, w Szczecinie mieszka ich tysiąc.
Poznań - 1345 mieszkańców
Wrocław - 764
Gorzów Wlkp. - 502
Warszawa - 454
Lwów - 130
Wilno - 128
Szczecin - 330
Łódź - 258
Kraków - 158
Gdańsk - 111
Lublin - 98
Sulechów - 4283
Nowa Sól - 2249
Krosno Odrzańskie - 2166
Żary - 1525
Kożuchów - 1575
Świebodzin - 1286
Gubin - 1056
Żagań - 944
Szprotawa - 843
Lubsko - 797
Czerwieńsk - 784
Głogów - 767
Międzyrzecz - 506
Słubice - 465
Sulęcin - 446
Skwierzyna - 354
Nowogród Bobrzański - 240
Wschowa - 224
Jelenia Góra - 224
Lubin - 222
Warszawa - 1495
Poznań - 1279
Wrocław - 1101
Szczecin - 351
Kraków - 293
Gdańsk - 218
Poznań - 1421
Warszawa - 1023
Szczecin - 994
Wrocław - 428
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze