Tak dużego wydarzenia z piwnicami winiarskimi w roli głównej jeszcze w Zielonej Górze i całym województwie nie było. W dniach 18-20 czerwca turyści i mieszkańcy będą mogli odwiedzić 17 historycznych piwnic, w których dawniej przechowywano wino. To miejsca, gdzie winiarską przeszłość widać gołym okiem. I naprawdę jest co podziwiać: piękne ceglane sklepienia, metalowe obręcze w schodach, które ułatwiały transport beczek z winem. Podobnie jak haki pod sufitem...
W piwnicach spotkacie jedną, dwie, a nawet trzy lubuskie winnice. Będziecie mogli porozmawiać z winiarzami, poznać tajniki produkcji wina, spróbować lokalnych trunków. Łącznie w akcji weźmie udział aż 26 winnic z całego województwa.
Piwnice będą otwarte przez trzy dni, od piątku 18 czerwca do niedzieli 20 czerwca. W piątek w godz. 16-22, w sobotę w godz. 12-22, a w niedzielę w godz. 10-16.
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
Na zdjęciu możecie zobaczyć plan Zielonej Góry z zaznaczonymi piwnicami winiarskimi i winnicami, które biorą udział w festiwalu.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
To jedno z najważniejszych winiarskich miejsc w Zielonej Górze. To tu w 1826 roku August Grempler, Friedrich Förster i Carl Häusler założyli najstarszą wytwórnię win musujących w Niemczech.
Powstanie zakładu wraz z ogromnymi piwnicami było ważnym wydarzeniem w dziejach miasta, odnotowanym przez miejscowych kronikarzy. Zielonogórski szampan zdobywał liczne nagrody, m.in. złoty medal na Wystawie Światowej w Paryżu w 1855 roku. W połowie lat 80. XIX wieku wytwórnia Gremplera produkowała rocznie 15 tys. hl wina i około 200 tys. butelek szampana, a surowiec pochodził wyłącznie z lokalnych plantacji. Wina leżakowały w pojemnych piwnicach na terenie zakładu.
Zachowane do dzisiaj zabudowania fabryczne wzniesiono po pożarze w 1915 roku. Po II wojnie światowej zmieniono nazwę winiarni na Lubuską Wytwórnię Win w Zielonej Górze. Wina produkowano tu do końca lat 90. XX wieku. Obecnie część dawnych piwnic zajmuje klub Fabryka.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Majestatyczny budynek przy ul. Jedności 10 powstał w pierwszych latach XIX. Zbudował go Jeremias Siegismund Förster, nestor znamienitego rodu Försterów, zasłużonego dla zielonogórskiego włókiennictwa i winiarstwa.
W historii Grünbergu budynek zapisał się jako Hotel Reischsadler (pol. Orzeł Rzeszy). Po wojnie mieścił się tam bar Autostop, a później Karmazyn. Dziś na parterze znajduje się bar Van Tho z daniami kuchni chińskiej i wietnamskiej. Na szczególną uwagę zasługuje żelazny żuraw, który jest wmurowany w ścianę bramy przejazdowej. Służył do opuszczania do piwnicy beczek z winem. Na ścianie wiszą też oryginalne wrota. Cztery lata temu podczas remontu zostały zastąpione współczesnymi, ale stylizowanymi na historyczne.
Do głębokich, sklepionych kolebkowo piwnic, prowadzą kręcone schody. Piwnice, dziś częściowo poszatkowane na komórki lokatorskie, są wyjątkowe w skali całej Zielonej Góry. Są drugie co do wielkości w mieście w kamienicy mieszkalnej.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Ulica Oberthorstraße, dzisiaj Sobieskiego, prowadziła z rynku do Bramy Górnej, za którą łączyła się z biegnącym za murem miejskim traktem wrocławsko-berlińskim. Intensywny ruch komunikacyjny oraz duża liczba potencjalnych gości spowodowały, że w tym rejonie miasta powstało wiele zajazdów, oberży i miejsc wyszynku wina. Te ostatnie były często prowadzone przez drobnych winiarzy w prywatnych domach.
Kamienica pod nr 14 jest reliktem starej zabudowy ul. Sobieskiego. Pochodzi z XVIII w., wygląda dość niepozornie na tle sąsiednich domów. W drugiej połowie XIX w. wyszynk i sprzedaż wina prowadziła tu Henriette Jemm. Oprócz wina sprzedawała również ocet winny, który oferowała w tej samej cenie, co wino.
Pod koniec XIX w. sprzedaż wina na rozlew prowadził Hugo Rawitscher. Przez wiele lat w kamienicy działał popularny klub u Jankiela. Teraz mieści się tu JazzKino, które przyciąga miłośników dobrych trunków i ostrzejszej muzyki. Koncerty odbywają się w imponującej piwnicy w podziemiach klubu.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
To jeden z kilku budynków w Zielonej Górze, które postawił Jeremias Siegismund Förster, nestor znamienitego zielonogórskiego rodu Försterów. Reprezentacyjną siedzibą rodu był sąsiedni budynek przy ul. Jedności 5, w którym gościli m.in. cara Rosji Aleksandra I czy
króla Prus Fryderyka Wilhelma III.
Budynek przy Jedności 3 powstał na przełomie XVIII i XIX w. przy trakcie prowadzącym
z Wrocławia do Berlina. Od północy graniczy z murami miejskimi, choć znajduje się już poza ich obrębem.
Warto zwrócić uwagę na urokliwy zielony skwer na tyłach domu. W cieniu dorodnej wierzby można odpocząć od zgiełku deptaka. Tuż obok znajduje się fragment dawnych murów miejskich.
Pod budynkiem znajdują się okazałe piwnice przykryte dwoma sklepieniami krzyżowymi. Przez kilkadziesiąt lat w budynku mieścił się wyszynk, później także zajazd. Restauracja działała tu, choć krótko, również w polskiej Zielonej Górze. Dziś mieszczą się tu kancelarie notarialne i adwokackie.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
O winiarskiej historii samego domu nie wiemy zbyt wiele. Znajduje się u podnóża łagodnego wzniesienia, dzisiejszego placu Słowiańskiego, blisko ul. Jedności (dawnego traktu prowadzącego z Wrocławia do Berlina) i placu Pocztowego. Sąsiaduje z budynkami sądu i pocztowymi.
Sam plac Słowiański to dawny cmentarz św. Trójcy. Zlikwidowano go w 1818 r., a na pustym placu utworzono targ. W sąsiedztwie domu znajdował się szachulcowy kościół św. Trójcy, jeden z pierwszych mieście. W XVI-XVII w. odprawiano tam nabożeństwa dla mieszkańców Grünbergu polskiego pochodzenia. Obecnie na placu się m.in. sądy. W dawnej Resursie (plac Słowiański 9) mieści się natomiast Wydział Prawa Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Dom przeszedł gruntowny remont. Mieszczą się w nim m.in. kancelarie adwokackie. Biorąc pod uwagę pięknie sklepioną piwnicę, można przypuszczać, że jego historia sięga co najmniej 1. połowy XIX w. Jednak całkiem możliwe, że jest znacznie starszy.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Piwnice pod zielonogórskim ratuszem mają XV-wieczny (tak wynika z badań), a może nawet XIV-wieczny (wspominają o tym kronikarze) rodowód. Przetrwały pożar w 1582 r. Od najdawniejszych czasów prowadzono w nich publiczny wyszynk, w którym sprzedawano lokalne wina. Wyszynk stanowił ważną część dochodów miejskich. Wydzierżawiano go na okres trzech lat, zawsze od dnia św. Trójcy.
Pierwszym znanym z nazwiska gospodarzem piwnicy (lub miejskim szynkarzem) był Tobias Schirmer, który prowadził lokal w 1639 r. W wyniku szwedzkiej inwazji w czasie wojny 30-letniej musiał jednak wraz z innymi katolickimi mieszkańcami Zielonej Góry uciekać do Polski.
Początkowo dzierżawcy mogli sprzedawać w ratuszowych piwnicach jedynie zielonogórskie wino, które pochodziło z winnic należących do miasta. Z czasem prawo wyszynku objęło też obce wina. Do tradycji miejsca nawiązuje dziś restauracja i winiarnia Bachus, która oferuje wina lubuskich winiarzy.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Dom przy ul. Kupieckiej 23 jest związany z trzema ważnymi postaciami dawnej Zielonej Góry: kupcem Michaelem Thonke, który w 1816 roku zbudował kamienicę, z prawnikiem i notariuszem miejskim, w wolnej chwili uznanym winiarzem, Carlem Neumannem oraz z rodziną Kulczyńskich.
Theodor Kulczyński, z pochodzenia Polak (do końca życia pisał swoje nazwisko z literą ń), założył firmę winiarską w 1882 roku.Prowadził hurtownię win, destylował spirytusy koniakowe, wytwarzał winiaki, wina owocowe z jabłek, a także ocet winny. Po śmierci założyciela wytwórni (w 1905 roku), firma nadal funkcjonowała i na początku XX wieku była jednym z największych eksporterów win (obok wytwórni Gremplera i Carla Engmanna).
Obecnie kamienica wraz piwnicą oraz pobliskimi zabudowaniami dawnej wytwórni Kulczyńskiego (część budynków należy do Teatru Lubuskiego) są jednym z nielicznych przykładów dobrze zachowanego, przedwojennego winiarskiego kompleksu
produkcyjnego.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Według historyka Hugo Schmidta kupiec winny Ernst Theodor Franke swoje przedsiębiorstwo winiarskie założył w 1821 roku. Jeśli zatem przekaz ten jest prawdziwy, to wytwórnia Frankego należałaby do jednej z najstarszych w Zielonej Górze. Tak też zresztą była przedstawiana przez spadkobierców. W ich rękach firma pozostawała do 1920 roku, kiedy nabył ją Wilhelm Kulas. Pozostawił on dawną, dobrze znaną grünberczykom nazwę
przedsiębiorstwa. Winiarnia nadal funkcjonowała jako Weinstuben Ernst Th. Franke.
Nad wejściem do winiarni wisiał ozdobny szyld, który w 1900 roku zastąpiono szklaną latarnią w kształcie kiści chrupki złotej. Latarnia przetrwała do naszych czasów i jest jednym z charakterystycznych elementów winiarskiej tradycji miasta.
Dawniej przy budynku znajdowała się tłocznia win oraz fermentownia, gdzie przetwarzano winogrona z własnych plantacji (jedna z nich znajdowała się na obecnym Wzgórzu Braniborskim, gdzie Franke wybudował charakterystyczny dom winiarski). Pod domem znajduje się okazała piwnica służąca dawniej do leżakowania win.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
W reprezentacyjnym miejscu Zielonej Góry, naprzeciwko Wzgórza Winnego, znajduje się dawna rezydencja Carla Engmanna, powszechnie określana jako Engmanns Palais. Są tu również dawne budynki produkcyjne wytwórni win. Engmann zbudował dom mieszkalny w 1836 r. Sześć lat później dobudował do niego tłocznię win, dziś budynek z telebimem na zewnętrznej ścianie.
W tłoczni Carl Engmann postawił sześć drewnianych pras winiarskich. Pomieszczenie z prasami było połączone z innym budynkami produkcyjnymi. W podłodze tłoczni zamontowano szyny, po których pracownicy pchali wózki towarowe.
Na początku XX w. firma Engmanna należała do największych eksporterów win w mieście. Winiarz wysyłał swoje trunki m.in. do Gdańska, Berlina, Hamburga, Brunszwiku czy Królewca. Pod budynkami znajdują się piwnice winiarskie, które mogły pomieścić aż 700 tys. litrów wina. Wielkością ustępowały jedynie tym w słynnej wytwórni Augusta Gremplera przy ul. Moniuszki.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Wzgórze Winne od wieków spełniało jedną rolę: było obszarem uprawy winorośli. Jego sercem jest domek winiarski Augusta Gremplera. Najbardziej znany zielonogórski winiarz postawił go w 1818 r. w centralnym punkcie swojej winnicy.
Grempler kilka lat później przy ul. Moniuszki założył wytwórnię win musujących. Zaczął produkować je jako pierwszy w Niemczech. Po II wojnie światowej postanowiono wykorzystać domek Gremplera na cele restauracyjne. W 1961 r. dostawiono do niego
mały pawilon, który z czasem zaczęto powiększać. Pod szklanym dachem posadzono palmy. Palmiarnię rozbudowywano jeszczetrzy razy, ostatni raz w 2008 r.
Pod domkiem Gremplera znajduje się historyczna piwnica winiarska, która właśnie przeszła remont. W przyszłości będą odbywały się w niej prezentacje lubuskich winnic.
Trzy lata temu w zboczu Winnego Wzgórza miasto zbudowało nową piwniczkę, we współczesnym stylu. Można kupić w niej trunki z niemal wszystkich lokalnych winnic.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
To jedyna piwnica na mapie festiwalu, której historia nie sięga przedwojennej Zielonej Góry. Powstała zaledwie trzy lata temu, a uroczyste otwarcie odbyło się podczas Winobrania. Piwniczkę wybudowało miasto podczas rewitalizacji całego Wzgórza Winnego. Zarządza nią Palmiarnia, chętnie odwiedzają ją turyści.
W piwniczce można kupić i napić się wina z lubuskich winnic. W sprzedaży są wina z 21 regionalnych winnic, łącznie ponad 70 rodzajów. Przy ładnej pogodzie można delektować się trunkiem przy jednym ze stolików usytuowanych na zboczu Wzgórza Winnego, skąd rozciąga się doskonała panorama Zielonej Góry. Widać stąd m.in. wieże ratusza i kościołów na deptaku, a także budynki dawnych zakładów włókienniczych (Deutsche Wollenwaren Manufaktur, po wojnie Polska Wełna, dziś galeria handlowa Focus Mall) z charakterystycznymi dwiema wieżami.
Przed pandemią koronawirusa regularnie odbywały się tu prezentacje (połączone z degustacją wina) lubuskich winnic.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Do okazałej piwnicy wejdziemy przez parking od ul. Drzewnej. Budynek był częścią zakładów Eduarda Seidela, jednego z największych producentów wina i kupców winnych w historii Zielonej Góry.
Seidel początkowo zajmował się sprzedażą winogron deserowych, później zaczął produkować też moszcz gronowy, przetwory owocowe, ocet winny, wino jabłkowe, koniak, a nawet musztardę. Winiarz był zasłużonym działaczem społecznym. Dzięki jego wsparciu każde zielonogórskie dziecko przystępujące do konfirmacji otrzymywało sadzonkę drzewa owocowego.
Na rogu ul. Drzewnej i Sowińskiego znajduje się dawna rezydencja Seidela. Została zbudowana w 1857 r. w stylu włoskiego palazzo. Niestety, po fatalnych przeróbkach w PRL-u, dziś nie przypomina już dawnej architektonicznej perły. Do reprezentacyjnego domu mieszkalnego przylegały obiekty produkcyjne. Jednym z nich był właśnie długi budynek z piwnicami do leżakowania wina. Z racji dobrej akustyki jest nazywany "Salą Szeptów.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Krótka i wąska ulica Grottgera ma XVI-wieczny rodowód. Z racji bliskości centrum miasta i dużego ruchu pieszego, właściciele domów przy Herrenstraße (tak nazywała się przed wojną) chętnie prowadzili wyszynki i sprzedawali własne wino. Świadczą o tym m.in. liczne ogłoszenia w lokalnej prasie. W
domu przy ul. Grottgera 3 w drugiej połowie XIX w. mieszkał piekarz Robert Bieß. W 1880 r. w gazecie "Grünberger Wochenblatt" zamieścił ogłoszenie, w którym informował o prowadzonym przez siebie wyszynku.
Kamienicę razem z piwnicą kilka lat temu pieczołowicie odrestaurował radca prawny Michał Łukasiewicz. Przygotował też całą koncepcję rewitalizacji domów na skrzyżowaniu ul. Grottgera i Wawrzyniaka (miejsce nazwał "kwartałem Grottgera").
Wychodząc z kamienicy, warto zobaczyć sąsiednią kamienicę, gdzie na parterze zachowały się piękne, ręcznie malowane kafle ścienne z barwnymi motywami roślinnymi i zwierzęcymi.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
To jeden z najstarszych budynków użyteczności publicznej w Zielonej Górze. Został zbudowany w latach 1690-1692 na potrzeby samorządu powiatowego. Odbywały się w nim sejmiki stanów ziemskich, które zajmowały się m.in. wyborem urzędników czy sprawami porządkowymi. W XVIII w. był jednym z najbardziej okazałych budynków w Zielonej Górze, bogatsi mieszkańcy chętnie organizowali tu przyjęcia weselne.
W Domu Stanów Ziemskich gościły znamienite osobistości. Nocowali tu m.in. król Polski i elektor Saksonii August II Mocny, a także królowie Prus - Fryderyk Wilhelm I i Fryderyk II Wielki. W latach 1858-1945 w budynku znajdowała się winiarnia Zum Alten Fritz. W menu były m.in. ostrygi z Ostendy, astrachański czarny kawior i raki.
Piwnica składa się z kilku pomieszczeń. W największym zobaczymy sklepienia krzyżowe wsparte na centralnym filarze, a w mniejszych sklepienia kolebkowe i kolebkowe na gurtach.
Ściany są wykonane w konstrukcji kamienno-ceglanej.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Dawny kompleks produkcyjny należący niegdyś do znamienitego producenta win Ernsta Mühle jest jednym z największych ceglanych budynków Zielonej Góry.
Tłocznię wraz z pomieszczeniami produkcyjnymi Ernst Mühle zbudował w latach 60. XIX wieku. Wnętrze długiej na 60 m piwnicy jest podzielone na cztery części zróżnicowane pod względem architektonicznym, z których zwłaszcza ostatnia, wysoka na kilka metrów hala przesklepiona kolebkowo, robi ogromne wrażenie. Sądząc po wymiarach była to część produkcyjna, gdzie prawdopodobnie znajdowały się olbrzymie prasy winiarskie i kadzie fermentacyjne. Do hali prowadzą dwa korytarze przedzielone kolumnadą. Ta część pełniła rolę leżakowni.
Budynek pozostawał w rękach rodziny Mühle do 1910 roku, kiedy zabudowania kupił rymarz Richard Schulz, który zaadaptował piwnicę do własnych potrzeb. Co ciekawe, rodzina Schulzów mieszkała na terenie wytwórni do lat 60. XX wieku. Obecnie piwnica jest własnością prywatną, a ostatnio przeszła gruntowny remont, który przywrócił jej dawny blask.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
To prawdopodobnie jedyna taka piwnica winiarska w Polsce. W 1786 r. zbudował ją Johann Jeremias Seydel, jeden z najważniejszych zielonogórskich winiarzy i handlarzy winem. Należały do niego winnice położone w niemal całym rewirze winiarskim Rodeland, który obejmował okolice dzisiejszego os. Słowackiego.
Piwnica została wbudowana w zbocze i była otoczona winnicami. Nie znajduje się zatem w podziemiach domu mieszkalnego, lecz w południowym stoku jednego z najwyższych wzniesień w mieście. Podobne piwnice zobaczymy m.in. w Nadrenii, na Morawach czy w pobliżu Bordeaux. Kronikarz August Förster pisał, że w XIX w. piwnicę pokazywano znamienitym gościom, którzy przyjeżdżali do Zielonej Góry. W XX w. obiekt przejęła wytwórnia winiaków Alberta Buchholza z dzisiejszej ul. Jedności. Wykorzystywała ją jako skład celny.
Po wojnie budowlę użytkowała Państwowa Spółdzielnia Spożywców. W PRL-u piwnica była otwarta, chętnie bawiły się w niej dzieci z okolicy.
Obecnie właścicielem piwnicy jest Tadeusz Bartkowiak i od kilku lat ponownie jest użytkowana zgodnie z przeznaczeniem. Dzierżawcą jest Krzysztof Fedorowicz i winnica Miłosz. Właśnie tutaj rodzi się Grempler Sekt.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
To jedyna piwnica, w której podczas festiwalu nie będzie żadnej winnicy. Chcemy jednak zwrócić uwagę na charakterystyczny element - okrągłe żelazne uchwyty w schodach. Ułatwiały transport do piwnicy beczek z winem. Takie uchwyty można jeszcze zobaczyć w niektórych zielonogórskich piwnicach winiarskich. Kilka razy zademonstrujemy,
w jaki sposób, dzięki użyciu obręczy, beczka z winem była opuszczana na dół, a potem wciągana na górę.
Sama piwnica wchodziła w skład wytwórni win, rumu i koniaków zlokalizowanej przy
placu Matejki 2. Główny budynek, z bramą przejazdową, pochodzi z 1793 r. Przez lata wytwórnię i hurtownię win importowanych prowadzili różni właściciele, m.in. Carl Friedrich Eitner, Otto Eckarth czy Gustav Adolf Seeler. Po wojnie, w latach 1947-1951, mieściła się tu Wytwórnia Win i Soków Owocowych Bracia Zborowscy i Spółka. W produkcji wykorzystywano poniemieckie urządzenia, a jako surowca używano jabłek skupowanych od
zielonogórzan.
Lubuski Festiwal Otwartych Piwnic i Winnic
W cenie karnetu jest 20 porcji degustacyjnych wina (40 ml). Każda dodatkowa porcja będzie kosztowała 5 zł (dla osoby z karnetem) albo 10 zł (dla osoby bez karnetu).
Festiwal Lubuskich Otwartych Piwnic i Winnic organizują Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Lubuskie Centrum Winiarstwa, zielonogórski oddział "Gazety Wyborczej", Fundacja Gloria Monte Verde, Fundacja Tłocznia i biuro podróży Mega Tours.
W opisach piwnic wykorzystano fragmenty książki Mirosława Kuleby "Topografia winiarska Zielonej Góry" z 2010 r.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze