Ludzi kultury okrzyk Ale Sztuka! Komu statuetkę? [NOMINACJE]

Zgłaszam Muzeum Miejskie w Nowej Soli, za ciągłe dostarczanie rozrywki kulturalnej na wysokim poziomie. Ekipa pod wodzą jej dyrektora, doktora Tomasza Andrzejewskiego w 2016 roku przygotowała wiele wystaw i konkursów, w tym dwie "perełki". Pierwsza to wystawa malarstwa słynnego brytyjskiego akwarelisty Williama Northa, podczas której zaprezentowano setkę jego obrazów, w tym pejzaże okolic Nowej Soli, Konotopu, Bojadeł i Oksfordu. Druga to wystawa "Rezydencje Środkowego Nadodrza i ich słynni mieszkańcy" przygotowana we współpracy z Fundacją Pałac Bojadła, na której można było poznać historię najpiękniejszych zamków, pałaców i parków naszego regionu.

Krzysztof Koziołek - pisarz, autor kryminałów

Po pierwsze, Tomek Kowalski z kabaretu Ciach, jednak nie tylko za dokonania kabaretowe. Nominuję go za pasję związaną ze sztuką architektury, odkrywanie sztuki architektonicznej w Zielonej Górze. W Lubuskim Centrum Winiarstwa można oglądać dzięki niemu wystawę, poświęconą detalom architektonicznym.

Druga osoba, również związana z architekturą (dziedziną nieco zapomnianą w konkursie Ale Sztuka!), jest Mirosław Kuleba. Za umiejętności pisarskie (jest świetnym eseistą), ale i także za miłość do miasta i architektury.

Po trzecie, zwróciłbym uwagę na odrodzoną winiarnię Bachus. Za umiejętność łączenia wina i muzyki, świetne koncerty i degustacje win. Bo wino to też sztuka, gdzie zwraca się uwagę na kolor, aromat i smak.

Nie można pominąć Teatru Lubuskiego. Wszystkie trzy ostatnie spektakle, które ostatnio widziałem, były świetne. Zielonogórski teatr dawno nie był w tak świetnej formie. Musze przyznać, że przez lata ta scena mnie nie interesowała, ale teraz widzę, że warto do niej wrócić. Dyrektor Robert Czechowski robi tu dużo dobrego, otacza się świetnymi reżyserami i stworzył bardzo dobry zespół aktorski. Mówię tu zwłaszcza o grupie młodych aktorów, którzy przygotowali ostatni spektakl, "Księżniczka na opak wywrócona". Rewelacyjnie zagrany, ze znakomitą warstwą techniczną.

Piąta propozycja to JazzKino. Koncerty, które organizuje ten klub, są raczej niszowe, odbywają się w małej piwniczce na góra sto osób. Czasem przyjeżdżają gwiazdy, innym razem mniej znani artyści, ale równie świetni. Koncert Świetlickiego wypadł znakomicie. Dobrze, ze Jazzkino istnieje, zwłaszcza po upadku 4 Róż dla Lucienne.

Krzysztof Fedorowicz - pisarz, winiarz

Na nagrodę zasługuje Galeria BWA za całokształt działalności, jednak ze szczególnym uwzględnieniem wystawy Basi Bańdy "Onomatopeje". Bardzo ciekawe ilustracje, jak zresztą malarstwo tej artystki w ogóle.

Nominuję także Czesława Grabowskiego, nie tylko z uwagi na jubileusz, ale i za rewelacyjnie prowadzenie Filharmonii Zielonogórskiej. I za znakomity koncert jubileuszowy "Harnasie".

Proponuję również nasz spektakl, czyli "Fernando Krapp napisał do mnie ten list. Studium o prawdzie". To owoc naszej wieloletniej przyjaźni z Teatrem w Chemnitz, bardzo dobrze przyjęty przez widzów.

Robert Czechowski, dyrektor Teatru Lubuskiego

Moja pierwsza propozycja jest jednocześnie najmocniejszą i nie wyobrażam sobie, by właśnie w podsumowaniu roku 2016 zabrakło... Teatru Terminus A Quo (!) z Nowej Soli. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta. Ten niezwykły, niepowtarzalny i niezwykle mocny na scenie niezależnej teatr w ubiegłym roku obchodził swoje 40-lecie. Ale jak (!) obchodził. Adekwatnie do swojej nadzwyczajnej aktywności zaproponowali swoim widzom co miesięczne spotkania. Albo raczej magiczne podróże w świat ruchu, słowa, dźwięku i światła wyczarowywany w ich rodzimej siedzibie. Czasem były to przypomnienia dawno już nie granych spektakli, czasem premiery, a czasem prezentowali się tam ich specjalni goście. Dla czujnych kulturalnie obecność przynajmniej na jednym z wciąż organizowanych wieczorów teatralnych Terminus A Quo obowiązkowa!

I warto przypomnieć, że Teatr Terminus A Quo istnieje, szokuje i czaruje już od ponad 37 lat. W tym czasie stworzył ponad 200 spektakli oraz niezliczoną ilość happeningów. Zagrał w ponad 200 miejscowościach w Polsce i na świecie. Teatr od początku prowadzi charyzmatyczny Edward Gramont, którego w stwarzaniu surrealistycznego świat teatru wspomagali synowie, jego życiowa partnerka, ale również cała rzesza starszych i młodszych, debiutujących twórców. Tych drugich, nota bene, na przestrzeni lat nigdy mu nie brakuje.

W XXI wieku sposobów na odsłuchiwanie przebojów muzycznych w dobrej jakości, utworów swoich ulubionych wykonawców, jest niewiele. Stara płyta winylowa odeszła jakby w zapomnienie i melomani coraz rzadziej z niej korzystają. Ale czy istnieje choćby jedna osoba kochająca muzykę, która zaprzeczy magii płyt winylowych? I tę magię świata winylowego, w najlepszym i w najnowszym stylu, odkrywa przed nami WINYLOWO.

Winylowo - propagator kultury winylowej, producent płytowy, ale i filmowy oraz sklep, a właściwie sieć klepów dla fanów winyli. W zeszłym roku wydali kilka znaczących tytułów, min.: Cool Kids Of Death, Cinemon, Poeci (!), Paulina Lenda i Kruki. Dal tej tych ostatnich wyprodukowali również teledysk promujący płytę z udziałem - i tu uwaga! - Terminus A Quo! Zorganizowali i współfinansowali kilka wydarzeń muzycznych w Zielonej Górze i Głogowie. Wspierali akcje charytatywne m.in. zbieranie pieniędzy na operację dla Lenki i WOŚP. Wspierali również lokalne niezależne przedsięwzięcia, takie, jak projekt Laboratorium Audiowizualne: kultura w mieście, miasto w kulturze.

Wyprodukowali i współtworzyli również film Bajka o Wiolince z udziałem aktorów Lubuskiego Teatru, w którym poza propagowaniem kultury winylowej znalazło się również miejsce na promowanie walorów Zielonej Góry. Magię płyt winylowych poza internetem promowali również w stałych cyklach programowych Telewizji Lubuszan i Radia Index. WINYLOWO promujemy szeroko pojętą kulturę analogową. Jak oni sami to określają; Analogowy Styl Życia. A ich zielonogórską siedzibę odwiedzali w zeszłym roku artyści, producenci, dj, muzycy itp.

Tym samym Winylowo na Fabrycznej stało się miejscem wymiany kulturalnej, promującym lokalną działalność artystyczną i społeczną.

Trzecie nominacja wędruje do Teatru Rozrywki TRÓJKĄT. To kolejny teatr, o którym można powiedzieć rodzinny, jako że do życia powołało go małżeństwo profesjonalnych aktorów, Beaty i Artur Belingów. Oprócz nich, teatr współtworzą tak aktorzy zawodowi, jak i doskonale sprawdzający się w swoich działaniach amatorzy. Teatr rodzinny również ze względu na repertuar, bo ich spektakle to propozycje dla dzieci, dorosłych, jak i obu grup wiekowych jednocześnie.

Ich ulubionym sposobem wypowiedzi są formy komiczne, więc większość ich występów (poza tymi wyjątkami dedykowanymi tylko dorosłym) to doskonała zabawa dla całych rodzin. Od 2010 roku przedstawili 21 premier, prezentowali się na niezliczonych przeglądach i konkursach teatralnych. Ich zielonogórskie premiery zawsze ściągają minimum 100 proc. widowni. Częściej występują poza naszym miastem, są znani praktycznie w całej Polsce. Jednak to, za co chcę ich nominować, to nie tylko sama czysta działalność teatru niezależnego, ale to w jaki (!) sposób działają. Tak się składa, że od jakiegoś czasu mam okazję podglądać ich prace nad każdą premierą od samego początku. I tu właśnie kieruję słowa uznania - zarówno scenariusze, choreografia, teksty piosenek, opracowania muzyczne i dźwiękowe, a także, każdy element wymyślnych i na prawdę pomysłowych scenografii, lalek, kostiumów, a nawet instrumentów, są wymyślane i przygotowywane przez nich samych. Od pierwszego gwoździka, deseczki, sklejeczki, skrawka materiału aż do spektakularnych lalek, takich jak na przykład latające smoki, to ICH stu procentowa robota. I właśnie, kiedy widzę z jaką pieczołowitością, dokładnością i pasją przygotowują swoje spektakle, chce mi się powiedzieć - ALE SZTUKA!

Nominacja EXTRA. Tu zaistniała sytuacja dość szczególna, bo proponując do nagrody ALE SZTUKA 2016 tę ostatnią grupę, jednocześnie wyłonił mi się EFEMERYCZNY SMOK czyli amatorski teatr prowadzony od 12 lat przez Beatę Beling. Cóż, nie ukrywam, że mam mały dylemat tłumacząc się z tej dodatkowej nominacji. Ponieważ ze względów etycznych nie wypada mi mówić z jakimi problemami walczą na co dzień uczestnicy teatru będącego swoistą formą art terapii. Zapewniam jednak, że każdy dzień to dla nich ciężka i dla nas niewyobrażalna walka o spokojne życie w społeczeństwie. Mogę tylko powiedzieć, że Efemeryczny Smok realizuje się przy Środowiskowym Domu Samopomocy Społecznej, działającym przy MOPS-ie. Z przyjemnością dodam też, że dwukrotnie byli laureatem POKOT-u.

Jacek Katos Katarzyński - filmowiec

Jakub Bitka za kolorowanie miasta - graffiti,

ZOK

Dziennikarze trzech mediów - Gazety Wyborczej, Radia Index i Telewizji Zielona Góra czekają na wasze typy - komu przyznać statuetkę z wykrzyknikiem za 2016 r. Na państwa nominacje czekamy do 31 stycznia. Prosimy o kandydatury do nagrody z krótkim opisem. Czekamy na wasze głosy. Piszcie na adresy: alesztuka@agora.pl lub listy@zielona.agora.pl.
Kandydatury można zgłaszać na stronach Radia Index i Telewizji Zielona Góra (TvZG).
Spośród wszystkich propozycji kapituła złożona z dziennikarzy trzech redakcji wybierze sześć nominacji. Dwóch zwycięzców, którzy dostaną statuetki z wykrzyknikiem, poznamy na gali 8 lutego w zielonogórskiej Tancbudzie przy ul. Okulickiego.