Najważniejsze wydarzenia 2015 roku! Przeżyjmy to jeszcze raz!

1 stycznia 2015 r. stycznia Zielona Góra oficjalnie połączyła się z gminą. Po wchłonięciu 17 wsi Zielona Góra liczy już nie 111 tys., ale 130 tys. mieszkańców. Powierzchnia miasta powiększyła się z 58 km kw. do 278 km kw.

Tym samym obszarowo Zielona Góra stała się większą od Poznania i Gdańska (zajmują po 261 km kw.) oraz szóstą aglomeracją w Polsce.Tyle że z samego połączenia nie wynika awans do ekstraklasy polskich miast. Operacja dopiero się zaczęła. Miasto zyskała ziemię, i jak tłumaczyli zwolennicy fuzji, potencjał i szanse na rozwój. Ważne też były pieniądze, 100 mln zł od rządu w ciągu pięciu lat, które na inwestycje wyda przede wszystkim podzielonogórska wieś.

Na razie jednak - to pesymiści - miastu przybyło A-klasowych klubów piłkarskich i blisko 20 wiejskich cmentarzy. Zmiany widać w MZK. Autobusy dojeżdżają do każdej wsi, oprócz Stożnego. Zmieniły się niektóre adresy. Mieszkaniec gminy pisze np. 66-015 Zielona Góra - Przylep - Skokowa 15.

W marcu w Zielonej Górze odbyły się przesunięte, z racji fuzji miasta z gminą, wybory samorządowe. Wyraźnie wygrał, z 68 proc. poparciem Janusz Kubicki.

Zieloną Górą będzie rządził trzecia kadencję. - To jest nagroda za osiem lat moich rządów. Przed miastem rysuje się dobra przyszłość - cieszył się prezydent Kubicki.Na Kubickiego zagłosowało 26,3 tys. zielonogórzan. Jego główny konkurent Jacek Budziński zdobył prawie 7 tys. głosów.

Sukces odniósł też komitet Kubickiego. Do ratusza wprowadził 11 radnych (na 25). Niespodzianką była porażka PO, która dostała 20 proc. i jednym punktem przegrała z Prawą i Solidarna Zieloną Górą. Pod takim szyldem, wymyślonym przez posła Jerzego Maternę, startował PiS, Solidarność i stowarzyszenia prawicowe. PO ma sześciu radnych (straciła czterech), a PiS siedmiu (zyskał dwóch radnych). Klęskę poniósł SLD. W ratuszu ma tylko jednego reprezentanta - radnego Tomasza Nesterowicza.

PiS może mówić o historycznym zwycięstwie. Wygrał w woj. lubuskim, bastionie Platformy. To była wygrana o włos, zaledwie 200 głosami, ale i tak politycy mówili o dziejowym przełomie. W podziale poselskich mandatów padł remis 5 do 5. W starciu o senat górą była Platforma. Ma trzech senatorów - Roberta Dowhana, Waldemara Sługockiego i Władysława Komarnickiego, partia Kaczyńskiego żadnego. Z sejmem pożegnał się po ponad 20 latach Józef Zych z PSL, a po kilkunastu Bogusław Wontor z SLD.

Na ich miejsce weszli politycy z nowych ugrupowań - Paweł Pudłowski z Nowoczesnej i Jarosław Porwich z Kukiz?15.Stefanowi Niesiołowskiemu przeciwnicy przypięli łatkę bezużytecznego spadochroniarza z Łodzi. Wyborcy ocenili to jednak inaczej. Niesiołowski, jedynka na liście PO, znów pobił rekord. Zyskał 29,3 tys. głosów lubuskich wyborców. Dalej na podium rekordzistów w wyborach do Sejmu byli Bożenna Bukiewicz z PO (25,7 tys.) i Elżbieta Rafalska z PiS (22,9 tys.). Po wyborach awansowali politycy PiS. Rafalska została ministrem pracy, a Jerzy Materna wiceministrem gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej. Rafalska firmuje rządowy projekt 500 zł na dziecko, Maternie śnią się inwestycje na Odrze. - Tak by była czwartej klasy, czyli szlakiem międzynarodowym - opowiada.

Zaczęło się już w styczniu, gdy wielu zielonogórzanom nie spodobał się pomysł budowy obwodnicy, która miałaby przeciąć Las Piastowski. Później mieszkańców zaszokowała elewacja Planetarium Wenus, na potrzeby którego w cenie 25 mln zł zaadaptowano dawne kino.

Prawdziwa lawina protestów wybuchła jednak dopiero po marcowych wyborach. W maju zaczęli mieszkańcy os. Braniborskiego, których oburzyło, że Uniwersytet Zielonogórski sprzedał w prywatne ręce atrakcyjną działkę przy Wieży Braniborskiej. 20 lat wcześniej uczelnia dostała je od miasta za psie pieniądze. Pod dydaktykę. A teraz na miejscu jednego z najpiękniejszych punktów widokowych w mieście, stanąć miały budynki mieszkalne.

W lipcu zaprotestowali mieszkańcy os. Zacisze. W tym przypadku rozchodziło się o umowę między UZ a Leszkiem Jarząbkiem, prominentnym miejskim deweloperem. Uczelnia sprzedała jego firmie grunt obejmujący korty tenisowe i fragment lasu położonego przy osiedlu. Tam Jarząbek chce postawić 7-kondygnacyjne bloki i wielkie parkingi. A działkę od jednorodzinnych domów przy ul. Leśnej oddziela jedynie 5-metrowy pas zieleni.

Kolejna afera wybuchła na os. Słowackiego. Na ostatniej wolnej działce przy domkach na ul. Karłowicza, mieszkańcy widzieliby plac zabaw lub boisko. Jeszcze dwa lata temu startowali z pomysłem w budżecie obywatelskim. W sierpniu br. cudem dowiedzieli się o kończących się konsultacjach i nadchodzącym głosowaniem radnych w sprawie nowego planu dla tego gruntu. Z listą ponad 100 podpisów sąsiadów przyszli na sesję, wygłosili swoje racje i oglądali jak radni odrzucają - zgodnie z ich wolą - nowy plan. Zadowoleni opuścili ratusz. Kilkadziesiąt minut później dowiedzieli się, że radni zrobili powtórkę głosowania i nowy plan jednak przyjęli.

Mieszkańcy os. Słowackiego się wściekli. Zorganizowali wielki protest, pod którym łącznie zebrali już ponad 700 podpisów. Ich zdaniem to prezydent ?tupnął nogą? i kazał radnym głosować inaczej. Ci zaś twierdzą, że pomylili przyciski. Do spółki z zaprzyjaźnionymi prawnikami, mieszkańcy przygotowali do rady miasta wezwanie do usunięcia naruszenia prawa - czyli cofnięcie uchwały. Radni jednak w ogóle nie uwzględnili pisma i odesłali mieszkańców do dalszej walki w sądzie.

Na wojnę z miastem wyruszyli jeszcze mieszkańcy ul. Dzikiej. Na miejscu nigdy nie dokończonej budowy hotelu Polan, wyrosły dwie potężne inwestycje. Działki podzielili między siebie dwaj potentaci na rynku nieruchomości - Ekon-Bud Fadom Leszka Jarząbka oraz gorzowski Budnex. Obecnie kończą budowę długich, 10-piętrowych bloków. Mieszkańcy składali uwagi jeszcze przed rozpoczęciem inwestycji, ale - jak zwykle - nikt nie wziął ich pod uwagę. Twierdzą, że będzie jak na Titanicu. Skończy się katastrofą.

Protestowali też zielonogórscy związkowcy domagający się podwyżek.

Wszystko zaczęło się rano w połowie maja. Mieszkańców os. Braniborskiego zbudził ryk pił. Robotnicy wynajętej przez dewelopera zaczęli ciąć drzewa od najokazalszej ponad 100-letniej lipy. Nim mieszkańcy zdążyli zainterweniować, w ślad za lipą poszło kilkanaście innych drzew i krzewów. Na miejsce wezwano policję, poinformowano prokuraturę. Wycinkę czasowo wstrzymano.Sprawa bulwersuje mieszkańców o tyle, że o inwestycji na historycznym wzgórzu przy zabytkowej wieży Braniborskiej dowiedzieli się z "Gazety Wyborczej".

Prezydent miasta, wydając warunki zabudowy dla tego terenu, nie wziął pod uwagę głosu mieszkańców tej okolicy, choć apartamentowce staną zaledwie kilkanaście metrów od niektórych domów. Nie informował także radnych, że miasto miało możliwość pierwokupu terenu, gdy działkę sprzedawał rektor Uniwersytetu Zielonogórskiego. Parcelę sprzedano za 419 tys. zł. Miasto zgodziło się odstąpić od pobrania opłaty za wycinkę drzew. Ich wartość wyliczono na ponad 380 tys. zł, prezydent Zielonej Góry wydał decyzję, w której odroczył zapłatę w zamian za nasadzenie nowych drzew. - Ich koszt i wartość są niewspółmierne do tego, co straciliśmy. Teren w studium kierunku rozwoju miasta był zapisany jako teren historycznie cennych założeń zielonych - tłumaczył Ryszard Belica, mieszkaniec os. Braniborskiego. W PRL-u plac na Wzgórzu Braniborskim miał rangę parku, były w nim ławki, fontanna, oświetlenie. Sprawą zainteresowała się zielonogórska prokuratura rejonowa. Wszczęła postępowanie administracyjne.

Prokurator sprzeciwił się decyzji prezydenta miasta zezwalającej na usunięcie drzew i krzewów oraz ustalającej termin usunięcia. SKO nie przyznało jednak śledczym racji. Mieszkańcy za to sami zaskarżyli decyzję o wydaniu warunków zabudowy, bo nie wzięto pod uwagę ich opinii. Mieszkańcy próbowali negocjować z prezydentem by miasto odkupiło grunt lub zamieniło się na inną na parcelę. Ale rozmowy zakończyły się fiaskiem.

W lutym kilkuset zielonogórzan zaprotestowało przeciwko budowie południowej obwodnicy miasta. Nie zgadzają się, by nowa droga przecięła na pół Las Piastowski. W obronie leśnych wzgórz maszerowali biegacze, kijkarze, rowerzyści, spacerowicze, a nawet amazonki, które przyjechały konno. - Tu się wychowaliśmy, tu spędzamy niedzielne popołudnia - tłumaczyli oburzeni mieszkańcy. Przeciwko drodze przez Las Piastowski, wartej wedle prezydenta Janusza Kubickiego 150 mln zł [pytani przez "Wyborczą" drogowcy twierdzą, że to kwota zaniżona - red.], protestowało kilka zielonogórskich stowarzyszeń. Na Facebooku wsparło ich ponad 4,5 tys. mieszkańców.

W liście otwartym do prezydenta Kubickiego prosili o odpowiedź na kilka podstawowych pytań: dla kogo chce wybudować obwodnicę, komu ułatwi dojazd, skąd i dokąd? Wreszcie, czy istnieją jakiekolwiek dane, wyniki badań, które wskazują, że potrzebujemy tej drogi? Ekolodzy tłumaczyli, że Las Piastowski po połączeniu miasta z gminą może stać się ważną enklawą zieleni w mieście. Podobnie jak Paryż ma Las Boloński, Warszawa - Kabacki, a Nowy Jork - Central Park. Prezydent losy obwodnicy chciał powierzyć referendum. Te miało się odbyć 15 marca razem z wyborami samorządowymi.

Ale na to nie zgodzili się radni Platformy. Ostatecznie miasto dogadało się z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad by wytyczyć pięć niezależnych wariantów przebiegu trasy. Wydano na to ok. pół miliona złotych. Projekty zalegną w szufladzie, bo raczej nowy rząd PiS nie będzie wspierał fanaberii władz Zielonej Góry.

Sprawą zwolnionej urzędniczki zajęły się ogólnopolskie stacje telewizyjne i gazety. Stanisława Fórmanowicz twierdzi, że została niesłusznie zwolniona, wcześniej zdegradowana, a także wystawiono jej świadectwo pracy z fałszywymi danymi. 58-letnia Stanisława Fórmanowicz była sekretarzem Miejskiego Zespołu Orzekania o Niepełnosprawności w Zielonej Górze. Wcześniej także kierowała zespołem. Mimo doświadczenia i dobrych wyników w pracy została zwolniona. Stało się to niemalże dzień po tym, gdy postanowiła zgłosić Państwowej Inspekcji Pracy, że w pracy jest mobbingowana i szykanowana.

Kobietę zwolniono jesienią 2013 r. Walczy w sądzie o przywrócenie. - Straciłam pracę, bo nie chciałam orzekać w sprawie niepełnosprawności prezydenta Zielonej Góry - wielokrotnie zaznaczała Fórmanowicz. Kobieta uważa, że mobbing i zwolnienie to pokłosie odmowy polecenia, które nie było zgodne z prawem. Według Fórmanowicz w styczniu 2013 r. odwiedził ją Zygmunt Stabrowski, doradca prezydenta Janusza Kubickiego. Miał określić, jaki stopień niepełnosprawności ma otrzymać prezydent. - Umiarkowany z kartą parkingową, bez stawiennictwa na komisji, a dokument miał być wydany bezterminowo. Miałam o to zadbać - tłumaczyła Fórmanowicz. Wniosek jednak odesłała do Gorzowa. Zespół nie mógł orzekać w sprawie prezydenta, swojego pracodawcy, bo to niezgodne z prawem. - Nie wierzę w to, że Stabrowski robił to bez wiedzy i zgody prezydenta. To był prosty przekaz, nacisk. To była ewidentna sytuacja, w której nakłaniano mnie, urzędnika, do popełnienia przestępstwa - żaliła się Fórmanowicz.

Janusz Kubicki, prezydent Zielonej Góry, tłumaczył, że miał prawo odwołać kobietę ze stanowiska. Urzędniczka nie miała bowiem skończonych studiów magisterskich o kierunku prawniczym. Posiadała licencjat na kierunku prawo i administracja oraz magisterkę z politologii. Jego opinię potwierdził Sąd Okręgowy w Zielonej Górze. Fórmanowicz nie zgadza się z wyrokiem, ale jej adwokatka spóźniła się o jeden dzień z przedłożeniem skargi kasacyjnej. Wyrok uprawomocnił się. Kubicki przedstawił także dziennikarzom kontrolę wojewody, która wskazywała, że zespół, w którym urzędniczka była sekretarzem, źle działał. Tyle że kontrola wskazała, że winnym długich kolejek pacjentów oraz niegospodarności nie jest urzędniczka, lecz ówczesny przewodniczący zespołu Krzysztof Makarowicz. To jego nakazano odwołać.Prezydent Kubicki do najcięższych zarzutów urzędniczki odniósł się na Facebooku (z konferencji prasowej wyszedł, bo puściły mu nerwy): - Nic sobie na lewo nie załatwiałem - uciął.

Do dziś nie odpowiedział na pytania dziennikarzy Gazety Wyborczej w tym temacie.Także bez wyjaśnienia pozostało blisko 40 pytań, które zadał prezydentowi radny Jacek Budziński (PiS). Pytał m.in. o to, kto złożył wniosek, jeśli nie zrobił tego Stabrowski, czy prezydent stawił się na komisji w Świebodzinie [tam gorzowski zespół oddał sprawę do zbadania - red.], kto pisał odwołania w jego imieniu (Fórmanowicz twierdzi, że to jej kazano), dlaczego prezydent nie zareagował, gdy kobieta tuż przed zwolnieniem napisała do niego list, w którym żaliła się na mobbing i alarmowała o nieprawidłowościach w zespole, w końcu dlaczego nie nakazał kobiecie uzupełnić studiów, tylko zdegradowano ją na niższe stanowisko. Budziński pytał także prezydenta o to, z jakich przywilejów korzystał, mając orzeczony II stopień niepełnosprawności w latach 2008-2013.

Czy korzystał z dłuższego wymiaru urlopu (o 10 dni więcej w roku niż pozostali pracownicy), krótszego dnia pracy, czy pobierał ekwiwalent za niewykorzystany urlop. Kto zaniósł wniosek prezydenta o ustalenie niepełnosprawności w 2008 r., jak długo czekał na decyzję, czy stawił się wtedy na komisji? Budziński odpowiedzi się jednak nie doczekał. W imieniu prezydenta Konrad Witrylak, dyrektor departamentu biura audytu w urzędzie obiecał dać odpowiedź, gdy zakończą się sądowo-prokuratorskie sprawy.

Najbardziej kontrowersyjna architektonicznie inwestycja ostatnich dziesięciu lat. Powstał budynek zupełnie inny niż ten, którym miasto chwaliło się na wizualizacjach. W 'trąbę' zrobiono architekta Pawła Gołębowskiego, który zaprojektował nowoczesny przeszklony budynek o rdzawej elewacji, a zobaczył czerwony obciachowy market. Na nic zdały się protesty mieszkańców. W mediach brylował wiceprezydent Krzysztof Kaliszuk, który tłumaczył, że o rdzawą elewację można by ubrudzić sobie marynarkę. Internauci nie zostawili na budowli suchej nitki. Planetarium Wenus zajęło trzecie miejsce w niechlubnym plebiscycie na MAKABRYŁĘ ROKU.

W 2015 r. otwarto także Centrum Przyrodnicze przy ul. Dąbrowskiego. Tym razem kontrowersji nie było. To udana renowacja zabytkowego budynku, którego wnętrza posłużą przez kolejne lata. Oprócz stałych stanowisk w Centrum będzie można podziwiać także wystawy czasowe. Podczas otwarcia zostanie zaprezentowano wystawę wędrowną "Via regia" z Muzeum Przyrodniczego w Görlitz i ekspozycję nawiązującą do przyrody Ziemi Lubuskiej.

30 lat temu na tle szaroburych i pustych polskich sklepów wyróżniały się Peweksy. Tam w środku aż pachniało, kolory biły po oczach, a półki uginały się od towarów. Pod Peweksami dnie spędzali cinkciarze. Kupowało się u nich dolary, by po tym robić zakupy np. w Peweksach.

Cinkciarze ubierali się... drogo, a o ich fortunach krążyły mity.

Czasy się zmieniły, znikły Peweksy, a wraz z tym z ulic znikli także cinkciarze. Ale idea zarabiania na wymienianiu waluty na inną walutę przetrwała. I tak naprawdę dopiero dziś - w dobie internetu i legalnych usług na wielką, przemysłową skalę - robi furorę, przynosząc niewyobrażalne zyski.

No, bo jak wyobrazić sobie, że firma z Zielonej Góry staje się sponsorem legendarnych mistrzów NBA - Chicago Bulls, klubu Jordana i Pippena?!

Firma nazywa się Cinkciarz.pl, czym się zajmuje, nie trzeba już tłumaczyć. Pieniędzy zarabia tyle, że reklamuje się m.in. poprzez reprezentację Polski w piłce nożnej, mistrzów Polski w koszykówce, uchodzi za bardzo dobrego pracodawcę.

Wejście na pokład Byków z Chicago, i to od razu na siedem lat, to jednak był strzał(!) oraz coś, na co wcześniej nie porwała się żadna polska firma. Żeby o sprawie zrobiło się głośniej, Cinkciarz.pl ściągnął w październiku na uroczystość zawarcia umowy z klubem NBA dwóch b. prezydentów RP: Lecha Wałęsę i Bronisława Komorowskiego.

Piotr Bukartyk, błyskotliwy muzyk i tekściarz kabaretowy, napisał z tej okazji piosenkę. Wałęsa i Komorowski nie wypadli w niej legendarnie.

PS

Jak rodowity Amerykanin radzi sobie z wymową słowa Cinkciarz? Chociaż prasa za oceanem naprędce wymyśliła poradnik, by złożyć do pary dwa słowa chink-chash, to przedsięwzięcie nie wymaga językowych łamańców. Bo firma Cinkciarz.pl, wchodząc na rynek w USA, wymyśliła dla swojego amerykańskiego klonu nazwę Conotoxia.

Najgroźniejszy przeciwnik uzbroił się po zęby. W gwiazdozbiorze Tura najmocniej błyszczeli Mardy Colins i Damian Kulig, ale gwiazd zebrało się tam o wiele więcej i na początku sezonu zdawało się, że są nie do zatrzymania. Na dodatek Stelmet Zielona Góra, który budował skład z myślą o odzyskaniu mistrzostwa, grał wtedy trochę tak, jakby średnio chciał i średnio mógł... Jak to się stało, że na finiszu rozgrywek, gdy ważyły się losy walki o złoto, fortuna się odwróciła, a zielonogórska drużyna wygrała z Turowem Zgorzelec cztery mecze z rzędu, by w czerwcu 2015 r. drugi raz stać się koszykarską stolicą Polski?Były dwa punkty zwrotne.

1. Trenera-debiutanta Andrzeja Adamka przerosło wyzwanie. Kiedy w listopadzie bezradnie rozłożył ręce, Stelmet sprowadził Słoweńca Saso Filipovskiego, mistrza w swoim fachu, lecz jednocześnie bohater grubego skandalu sprzed lat, ułożył grę zielonogórskiej drużyny od firmowej obrony po odpowiedzialny atak. 2. Finałową serię Turów zaczął lepiej.

W wyścigu do czterech wygranych spotkań prowadził 2:0. I wtedy... - Widać, że Turów już puchnie - wypalił Janusz Jasiński, właściciel klubu z Zielonej Góry. Miał rację. Stelmet poświęcił mniej istotną część sezonu, by kondycyjnie przygotować się na długą, ciężką serię o złoto. Operacja się udała. Bo później w najważniejszych minutach finałów rywale sapali, człapali, robili błędy, a gracze Stelmetu odpalali rakiety. Aż po meczu numer sześć kapitan Łukasz Koszarek ucałował i wzniósł ogromny puchar. Pięć tysięcy kibiców w arenie CRS cieszyło się i wiwatowało na stojąco.

Znacie ten problem kibiców polskiej kopanej, że żadna Legia, ani żaden Lech, po prostu żaden zespół z naszej ekstraklasy nie może przebić się do piłkarskiej Ligi Mistrzów?W koszykówce jest (choć może już niestety bardziej było) inaczej. Wystarczyło, że Stelmet Zielona Góra w słabawej lidze sięgnął po mistrzostwo kraju i dostawał się wprost do Euroligi, czyli takiej koszykarskiej ligi mistrzów, gdzie grają najlepsi i najbogatsi w Europie.

Później jeszcze uśmiech szczęścia w losowaniu grup. I oto stało się! Zielonogórska drużyna stanęła do walki na jednym szczeblu z legendarną Barceloną, która w baskecie znaczy mniej więcej tyle samo ile w futbolu.Paru słynnych sportowców się w życiu widziało, kilka zacnych drużyn też, ale takiej marki nigdy w Zielonej Górze nie było.

Ucieszyliśmy się tak, że wyruszyliśmy na spotkanie asów Barcelony, tytułując ich lądowanie w Babimoście: Wielcy pasażerowie małego lotniska. Jak to wypadło na boisku? Hmm... W Barcelonie nasi koszykarze walczyli dzielnie. Przegrali 72:78, ale do ostatnich minut trzymali się w grze o zwycięstwo. 26 listopada rewanż w zielonogórskiej arenie CRS potoczył się inaczej. Stał się przedstawieniem jednej drużyny, Barcelony rzecz jasna. Warto było to zobaczyć! Carlos Arroyo podawał piłkę zza pleców do swoich kumpli, a ci trafiali za trzy punkty z taką łatwością, jakby zdmuchiwali świeczki na torcie.

Nie ma co gadać, dostaliśmy srogie lanie 64:93. M.in. dlatego Euroliga od nowego sezonu zamkna drzwi przed koszykarskim mistrzem Polski. Odeśle Stelmet lub innego triumfatora ligi do kilkustopniowych eliminacji. I będzie tak jak w kopanej - rozgrywki dla najlepszych drużyn zobaczymy tylko w telewizji, rzewnie wspominając, że kiedyś grało się tu z Barceloną, Bayernem, Panathinaikosem...

Właśnie tutaj, w Zaborze, bije od dziś serce lubuskiego winiarstwa. 13 winiarzy podjęło ryzyko i zainwestowało w plantacje. Nie było łatwo, ale żyją tu ludzie z pasją. Lubuskie Centrum Winiarstwa to dobry początek - przecinała w październiku wstęgę marszałek Elżbieta Polak, otwierając centrum w Zaborze.

Znalazły się w nich m.in. sala konferencyjna przeznaczona na warsztaty winiarskie, sommelierskie i kulinarne. Są też sala multimedialna, leżakownia i część wystawowa.Pierwszy toast w winiarskim gmachu, zbudowanym za 4 mln zł, wzniósł Krzysztof Fedorowicz, założyciel winnicy Miłosz w sąsiednim Łazie. - Otwarcie Centrum Winiarstwa to dla nas, winiarzy, wielkie święto. Wznieśmy toast za powodzenie całego przedsięwzięcia. Żeby centrum pracowało na rzecz lubuskiego wina. Żeby wina było coraz więcej i było coraz lepsze, wzorem winnicy eksperymentalnej we Francji! - życzył

.Największa w Polsce winnica liczy 35 ha. Plantacje założyło tu 13 winiarzy:

1. Łukasz Chrostowski - 4,1 ha

2. Winnice Fedorowicz - 3,1 ha

3. Roman Grad i Eweli na Ząbek - Winnica Julia - 3,1 ha

4. Monika Kapała i Jacek Kapała - 2 ha

5. Danuta i Marek Krojcigowie - Winna Góra - 2 ha

6. Małgorzata i Jarosław Lewandowscy - 3 ha

7. Joanna i Marcin Moszkowiczowie - 2 ha

8. Winnica Cantina - Mariusz i Karolina Pacholakowie - 2 ha

9. Andrzej i Alicja Prusińscy - 2 ha

10. Winnica Senator Marek Senator - 2 ha

11. Mirosław Stępień, Renata Dudek-Stępień, Tatiana Dudek - 3 ha

12. Zbigniew i Paweł Trojanowie - 2 ha

13. Winnica Rodzinna, Zdzisława i Piotr Żelazny - 3,1 ha

W Zaborze jest trochę cieplej, dłuższa wegetacja, owoce wcześniej dojrzewają i gromadzą więcej cukru. Komponowanie win daje radość, kiedy łączy się dojrzałe, pełne mineralne klimaty spod Zielonej Góry - tłumaczy sekrety ziemi w Zaborze winiarz Łukasz Chrostowski.

Brak żużla w mieście żużla? Nie, to w Zielonej Górze nie mogło się zdarzyć. A jednak przez kilka miesięcy żyliśmy w niepewności, czy w 2016 r. drużyna Falubazu przystąpi do ekstraligowych rozgrywek. - Mamy dwa miliony długu i nóż na gardle - mówili zarządcy klubu niedługo po zakończonym sezonie. Szok! Jak to długi? W Falubazie?

Klubie od lat stawianym za wzór gospodarności? Okazało się, że problemy ciągnęły się za Falubazem od dawna. Ich genezę kibicom i zarządcom miasta przedstawił dyrektor klubu Kamil Kawicki. Tłumaczył m.in., że wszystko zaczęło się w 2013 r., kiedy nie doszło do finału Ekstraligi, utracone korzyści to m.in. przychody z biletów i niezrealizowane umowy sponsorskie. Później nadszedł nieudany sezon 2014, po klęsce w półfinale play-off, na mecz o brązowy medal przyszło niewielu kibiców. Ale największy problem to brak awansu do play-off w ostatnim sezonie. Złożyło się na to szereg elementów. Zaczęło się od czerwcowej kontuzji Jarosława Hampela, ponadto dopingowa wpadka Aleksandra Łoktajewa, przez którą odebrano Falubazowi meczowy punkt potrzebny do awansu do play-off. Kolejne zdarzenia to upadek, a w efekcie uraz Piotra Protasiewicza, cztery kontuzje Grzegorza Walaska oraz fakt, że Patryk Dudek był z drużyną dopiero od sierpnia.

Napięcie wokół klubu rosło, bo i czasu było coraz mniej. Czasu do złożenia odpowiednich dokumentów niezbędnych do uzyskania pozwolenia na jazdę w Ekstralidze. I nagle, ale chyba bez większego zaskoczenia, okazało się, że: zielonogórski żużel nie zginie! Falubaz uratowały pieniądze trzech firm. Stelmet S.A., Dowhan Sp. z .o.o. oraz Intra S.A. włożyły wspólnie do klubu 1 950 000 zł. Tyle pieniędzy brakowało, by zasypać dziurę finansową.

- Darcy Ward to prawdziwy geniusz i wysłannik niebios - powiedział o 23-letnim australijskim żużlowcu Tomasz Lorek, dziennikarz, żywe kompendium żużlowej wiedzy. Coś w tym jest, bo Darcy Ward to faktycznie prawdziwy wirtuoz czarnego toru, człowiek, który z niesamowitą łatwością panował nad motocyklem.

Ale Darcy Ward to również zwykły chłopak, który nawet w trakcie sezonu lubił się dobrze zabawić, powydurniać, a niekiedy nadszarpnąć prawo. Takie zachowanie wpakowało Australijczyka w tarapaty. Pokutował rok, ale w lipcu 2015 r. po dyskwalifikacji wrócił na tor, wprost do Falubazu Zielona Góra. Targany kontuzjami zespół w PGE Ekstralidze nie radził sobie tak, jak powinien. Niesforny dzieciak z Australii miał być lekiem na lepsze czasy klubu, miał pomóc drużynie awansować do play-off. Robił, co mógł. Znów ścigał się kapitalnie. Otwieraliśmy szeroko oczy z zachwytu, kiedy w lubuskich derbach na gorzowskim torze z dziecinną łatwością przemykał obok liderów miejscowej Stali.Darcy Ward jeździł wyśmienicie, ale Falubazowi wciąż nie szło, bo zespołem co rusz targały nowe kłopoty. I kiedy już wszyscy pogodzili się z tym, że drużyna nie zdobędzie medalu, gdy w Zielonej Górze kończył się ostatni wyścig ostatniego meczu w sezonie, doszło do nieprawdopodobnego dramatu. Na tor niespodziewanie runął Darcy Ward. W jednej chwili zgasła wielka żużlowa gwiazda. Bo diagnoza lekarska brzmiała jak najgorszy koszmar: złamany kręgosłup, przerwany rdzeń kręgowy na tyle mocno, że Australijczyk może nigdy nie stanąć na nogi.

Żużlowiec pierwszą operację przeszedł w zielonogórskim szpitalu. Setki kibiców gromadziły się po budynkiem. Wyprodukowano tysiące okolicznościowych koszulek. Wsparcie płynęło z całego świata. Sportowcy wielu dyscyplin sportu głośno manifestowali swoją pomoc ciężko kontuzjowanemu żużlowcowi.  Dziś, cztery miesiące po wypadku, Darcy Ward intensywnie ćwiczy, wierzy, że kiedyś stanie na nogi, choć czasem też mówi: - Najtrudniejsze jest to, że nic nie mogę zrobić. Bez względu na to, ile pieniędzy dostanę i jak dobrzy są lekarze.

Je...ć Allaha, pier... islam. Wypier... z uchodźcami. Takimi hasłami radykalna prawica wyraziła niechęć wobec imigrantów. Petardy, race i wulgarna mowa nienawiści. Tak można streścić rasistowski marsz, który przeszedł 3 października przez zielonogórski deptak. W demonstracji wzięło udział ok. 500 osób - narodowcy, wszechpolacy i kibice Falubazu.

W pierwszym rzędzie maszerował Janusz Korwin Mikke, który stanowczo odciął się od niektórych haseł wykrzykiwanych przez protestujących. Marsz tylko na początku miał pokojowy charakter i szybko przerodził się w wulgarny spektakl nienawiści do uchodźców z Bliskiego Wschodu. - Islamskie k... pozabijać, - Kozoje...cy. Islamiści to pedały. Mahomet ch... - to tylko nieliczne z epitetów jakimi popisali się uczęstnicy demonstracji. W pewnym momencie na plac, gdzie bawiły się dzieci poleciały petardy hukowe.